สับปะรด ในภาษาถิ่นภาคเหนือ เรียกว่า

• บักนัด

• ยานัด

• มะขะนัด

• บักเขียบ

สับประรด ในภาษาถิ่นภาคอีสาน เรียกว่า

• บักนัด

• มะขะนัด

• ยานัด

• สับปะรด

แตงโม ภาษาถิ่นภาคใต้ เรียกว่า

• แตงจีน

• บ่าเต้า

• บักแตงโม

• บักโม

ฝรั่ง ภาษาถิ่นอีสาน เรียกว่า

• หมะแก๋ว

• ชมพู่

• บักสีดา

• หมะก้วย

ขนุน ภาษาถิ่นเหนือเรียกว่า

• หมากมี้

• หมะหนุน

• ขนุน

• หนุน

คำว่า " พูด " ในภาษาถิ่น ภาคใต้ ใช้คำว่า

• เว้า

• อู้

• แหลง

• กำเมือง

คำว่า " มอง " ในภาษาถิ่นเหนือ ใช้คำว่า

• เบิ่ง

• แล

• ผ่อ

• หยบ

คำว่า " อร่อย " ในภาษาถิ่นอีสาน ใช้คำว่า

• หรอย

• ลำ

• แซบ

• อีหลี

คำว่า " น้ำพริก " ในภาษาถิ่นใต้ ใช้คำว่า

• น้ำพริก

• น้ำเผ็ด

• แจ่ว

• น้ำชุบ

คำว่า " จริง" ในภาษาถิ่นเหนือ ใช้คำว่า

• แต๊

• อีหลี

• จริง

• มัก