1. ข้อใดกล่าวถึงโวหารภาพพจน์ได้ถูกต้อง

• ก. การใช้ภาษาเพื่ออธิบายเรื่องราวอย่างตรงไปตรงมา

• ข. การใช้ถ้อยคำที่ทำให้ผู้รับสารเกิดมโนภาพหรือเกิดจินตนาการถ่ายทอดอารมณ์

• ค. การยกตัวอย่างเหตุการณ์ประกอบเพื่อให้มีความเข้าใจเรื่องราวต่าง ๆ มากขึ้น

• ง. การเปรียบเทียบที่เรียกสิ่งหนึ่งสิ่งใดโดยใช้ค าอื่นแทนเพื่อให้เกิดความหลากหลาย

2. เหตุใดจึงต้องมีการใช้โวหารภาพพจน์ในวรรณคดีและวรรณกรรม

• ก. เพื่อบอกเล่าเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ได้อย่างถูกต้อง

• ข. เพื่อทดสอบความรู้ความเข้าใจในการอ่านวรรณคดีและวรรณกรรม

• ค. เพื่อให้ผู้รับสารซาบซึ้งและมีความรู้สึกร่วมตรงตามความปรารถนาของผู้ส่งสาร

• ง. เพื่อให้ผู้รับสารได้รับความรู้ที่แฝงอยู่ในวรรณคดีและวรรณกรรมเรื่องนั้น อย่างแท้จริง

3. ข้อใดคือความหมายของโวหารภาพพจน์แบบสัทพจน์

• ก. การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตรงกันข้ามหรือขัดแย้งกันมากล่าวร่วมกันได้อย่าง กลมกลืน

• ข. การใช้ถ้อยคำที่เลียนเสียงธรรมชาติ เพื่อช่วยสื่อให้ผู้รับสารรู้สึกเหมือนได้ยิน เสียงโดยธรรมชาติของสิ่งนั้น ๆ

• ค. การเปรียบเทียบโดยการนำเอาสิ่งไม่มีชีวิตหรือมีชีวิต แต่ไม่ใช่คนมากล่าวถึง ราวกับเป็นคนหรือทำกิริยาอาการอย่างคน

• ง. การเปรียบเทียบที่เรียกสิ่งหนึ่งสิ่งใด โดยใช้คำอื่นแทนคำที่ใช้เรียกนั้นเกิดจาก การเปรียบเทียบและ ตีความซึ่งใช้กันมานานจนเป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไป

4. ข้อใดคือความหมายของโวหารภาพพจน์แบบบุคลาธิษฐาน

• ก. การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตรงกันข้ามหรือขัดแย้งกันมากล่าวร่วมกันได้อย่าง กลมกลืน

• ข. การใช้ถ้อยคำที่เลียนเสียงธรรมชาติ เพื่อช่วยสื่อให้ผู้รับสารรู้สึกเหมือนได้ยิน เสียงโดยธรรมชาติของสิ่งนั้น ๆ

• ค. การเปรียบเทียบโดยการนำเอาสิ่งไม่มีชีวิตหรือมีชีวิต แต่ไม่ใช่คนมากล่าวถึง ราวกับเป็นคนหรือทำกิริยาอาการอย่างคน

• ง. การเปรียบเทียบที่เรียกสิ่งหนึ่งสิ่งใด โดยใช้คำอื่นแทนคำที่ใช้เรียกนั้นเกิดจาก การเปรียบเทียบและ ตีความซึ่งใช้กันมานานจนเป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไป

5. “การเปรียบเทียบด้วยการกล่าวว่าสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่งเป็นการเปรียบเทียบที่ไม่กล่าว ตรง ๆ แต่ใช้การกล่าวเป็นนัยให้เข้าใจเอง”

คือโวหารภาพพจน์แบบใด

• ก. สัทพจน์

• ข. อติพจน์

• ค. บุคลาธิษฐาน

• ง. อุปลักษณ์

6. “การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตรงกันข้ามหรือขัดแย้งกันมากล่าวร่วมกันอย่างกลมกลืน” คือโวหารภาพพจน์แบบใด

• ก. ปรพากย์

• ข. สัญลักษณ์

• ค. อุปมา

• ง. นามนัย

7. ข้อใดมีการใช้โวหารภาพพจน์แบบอุปมาอุไมย

• ก. ธิดาลิ้นจี่ปีนี้งดงามราวกับนางฟ้า

• ข. หนาวจนกระดูกจะหลุด

• ค. สวรรค์ในอกนรกในใจ

• ง. ทหารคือรั้วของชาติ

8. ข้อใดมีการใช้โวหารภาพพจน์แบบอติพจน์

• ก. เด็กน้อยเปรียบดังผ้าขาวอันบริสุทธิ์

• ข. เขาร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด

• ค. ต้นข้าวโน้มตัวลงนอน

• ง. เสียงลมพัดหวีดหวิว

9. ข้อใดไม่มีการใช้โวหารภาพพจน์ ก

• ก. สะพานแกว่งลั่นเอี๊ยดอ๊าด คนเลี้ยงวัวทั้งสองยังไม่เคลื่อนไหว

• ข. นุ่นต้นใหญ่สูงตระหง่านเสียดยอดแทงทะลุฟ้าดูโดดเด่นอยู่ริมปลวก

• ค. ผู้ชายคนหนึ่งหาบถังใส่น้ำยางมาเอวแอ่น ร่างของเขาเซไปมาเหมือนคนเมา

• ง. นางออกจากบ้านท้ายสวนมาเมื่อตะวันเย็นย่ำ ท่ามกลางหมอกควันกลางฤดูหนาว

10. ข้อใดมีการใช้โวหารภาพพจน์

• ก. บริเวณนั้นเป็นทุ่งโล่งลิบตา ฟากตรงข้ามจอมปลวกเป็นป่าที่เจ้าของเพิ่งถาง

• ข. แดดเช้าส่องมาอบอุ่น คนเลี้ยงวัวยังคงย่ำเท้าไปข้างหน้าอย่างไม่เร่งร้อน

• ค. เด็กชายวิ่งวนไปรอบ ๆ บ้านดินทรายยื่นดอกไม้แกว่งไกวหลอกล่อ

• ง. เธอน่ะกำลังถูกความฟุ้งเฟ้อครอบงำเสียจนตาบอด