Համո Սահյան , ո՞ր բանաստեղծությունց է հատվածը

Ձեր լռությունը զնգում,

Զրնգում էձորով մեկ,

Ձեր լռության համերգում

Ինձ բացակա չդնեք:

• Անտառում

• Մասրենի

• Իմ քարափներն ու ես

• Օրը մթնեց

Անտառապահի տնակի առաջ

Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծածանում,

Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ

Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում:

• Անտառում

• Մասրենի

• Նաիրյան դալար բարդի

• Պապս

Կախվել է ժայռը անդունդի եզրին

Եվ հավիտյան էլ կախված մնա թող,

Քանի քարեղեն զանգվածը նրա

Մասրենու համար երկինք է ու հող:

• Անտառում

• Որոտանի եզերքին

• Նաիրյան դալար բարդի

• Մասրենի

Չվող թռչուններն անցան գնացին

Պարան առ պարան,

Շարան առ շարան անցան գնացին:

Ականջների մեջ

Վերջին որոտի կանչերը տարան

Ու վերջին կանաչ-կարմիրը տարան

Իրենց թեերին:

• Ուշ աշնան երգը

• Իմ քարափներն ու ես

• Մասրենի

• Սարիվրա

Հայաստա՛ն, անունդ տալիս,

Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում,

Ալևոր կամուրջի հոնքին

Ծիծեռի մի բույն եմ հիշում,

Թեքված մի մատուռ եմ հիշում

Եվ բերդի տեղահան մի դուռ,

Ավերակ տաճարի մի վեմ

Եվ բեկված մի սյուն եմ հիշում:

• Անտառում

• Ես կուզեի

• Անունդ տալիս

• Մասրենի

Դուք ինձ չե՞ք ասի, որբացած բներ,

Ի՞նչ էին խոսում իրար ականջի

Արագիլները չվելուց առաջ:

-ՏԱՌԱՊՈՒՄ ԷԻՆ:

• Մասրենի

• Ես չիմացա թե ինչու

• Մայրս

• Արագիլները

Եղյամն էր սնկի գլուխն արծաթում,

Մրսում էր կարծես վայրի նշենին,

Հանգստանում էր հողմը բացատում՝

Ականջն ամպրոպի ազդանշանին։

• Անունդ տալիս

• Քարափներս

• Ուր որ նայում եմ

• Անտառում

Առաջին սերս ձնծաղիկի պես

Ձնհալի միջից մի անգամ ժպտաց,

Ինձ ոտից գլուխ մի անգամ չափեց

Եվ իսկույն փակեց աչիկները թաց։

• Ես չգիտեի

• Առաջին սերս

• Մայրս

• Ես չիմացա թե ինչու

Վայելում էր տաք թանապուր,

Լավաշ ու սամիթ

Աշխատավոր մի գերդաստան՝

Պարզ ու միամիտ:

Հիմա այդ մեծ գերդաստանից

Ոչ մեկը չկա…

Ես եմ մնում լոկ իբրև հուշ

Եվ իբրև վկա:

• Պապս

• Օրը մթնեց

• Իմ քարափներն ու ես

• Անձրև

Գուշակեցեք, խնդրեմ,

Մարգարեներ, հիմա,

Ես ձեր ճորտը լինեմ,

Թե մինչև ե՞րբ պիտի

Ես իմ տան մեջ՝ միակ

Ավելորդը լինեմ։

• Դու ուզեցիր

• Մայրս

• Ամպրոպ

• Օրը մթնեց