Średniowiecze w Polsce obejmuje okres :

• od I do XV wieku

• od V do X wieku

• od X do XV wieku

• od V do XVI wieku

Parenetyczne wzorce osobowe w średniowieczu to:

• władca, rycerz, święty

• uczony, duchowny, rycerz

• pisarz, wędrowiec, święty

• śmierć, malarz, władca

Teocentryzm to idea dominująca w światopoglądzie średniowiecznym, wyróżniająca się:

• aprobatą wartości doczesnych

• ukazaniem Boga jako dobroczyńcy ludzkości

• odrzucaniem Boga jako stwórcę świata

• stawianiem Boga w centrum zainteresowań człowieka

Jeden język (łacina), jeden światopogląd (teocentryzm), jeden system społeczny (feudalizm) w całej Europie to podstawy:

• dualizmu średniowiecznego

• filozofii średniowiecznej

• uniwersalizmu średniowiecznego

• hagiografii średniowiecznej

"Memento mori" to łaciński zwrot, który znaczy:

• taniec śmierci

• pamiętaj o śmierci

• dobra śmierć

• należy bać się śmierci

Parenetyczność literatury polega na:

• dwustronnym ukazaniu tego samego zjawiska

• opisywaniu życia świętych

• opisywaniu losów sławnych ludzi

• prezentowaniu wzorców osobowych

Od ascety wymaga się bezwzględnie:

• obowiązku pomagania innym, wspierania ich

• świadomej rezygnacji z dóbr materialnych, przyjemności i życia prywatnego

• głoszenia prawd Bożych

• dokładnej znajomości Biblii

Środek stylistyczny wykorzystany przy tworzeniu wizerunku śmierci w " Rozmowie Mistrza Polikarpa ze Śmiercią" to:

• apostrofa

• personifikacja

• animizacja

• kontrast

Święty Aleksy za najważniejszy cel swego życia uznaje:

• sławę, zbliżenie się do Boga

• szczęśliwą rodzinę pomagającą biednym

• służbę Bogu, ascezę, dążenie do świętości

• poznanie Biblii, zostanie kaznodzieją

Św. Franciszek z Asyżu, żyjący na przełomie XII i XIII wieku, głosił idee:

• umartwiania się, ascezy, walki w imię wiary

• izolowania się od innych, szacunku do świata, miłości do wszelkich stworzeń

• radosnej wiary, wspartej wszechogarniającą miłością do człowieka i całego stworzenia (zwierząt i przyrody)

• życia w ascezie, w zamkniętym klasztorze