"Το διαγώνισμα"
Όλα τα παιδιά ήταν έτοιμα. Μπροστά τους είχαν μια μεγάλη κόλα διαγωνισμού. Κρατούσαν το μολύβι τους στο χέρι και περίμεναν. Ο κύριος Ευαγγέλου έψαχνε μέσα στα χαρτιά του. [...]
Ύστερα έβγαλε τα γυαλιά του, όπως συνήθιζε, τα καθάρισε, τα ξανάβαλε κι άρχισε να τους λέει:
- Θα σας υπαγορεύσω την εκφώνηση του προβλήματος. Όπως σας είπα, θέλω να προσέξετε πολύ. Φαίνεται απλό και είναι απλό. Αλλά χρειάζεται σκέψη. Λοιπόν, αρχίζουμε:
«Ένα ορθογώνιο τρίγωνο ΑΒΓ -Γ = ορθή γωνία- κινείται ούτως ώστε η κορυφή του Α να διαγράψει την ευθεία Οχ και η κορυφή του Β την Οψ...».
Όλα τα κεφάλια ήταν σκυμμένα, όλοι έγραφαν συγκεντρωμένοι.
- Έχετε μία ώρα, τους είπε ο κύριος Ευαγγέλου και κάθισε στην καρέκλα του. [...] Κανένας δε μιλούσε. Είχε απλωθεί σιγή μέσα στην τάξη, που πότε πότε σπούσε ένας αναστεναγμός ή το θρόισμα των χαρτιών. (...)
Με τον ήχο του κουδουνιού, τα πιο πολλά παιδιά, που δεν είχαν προλάβει να τελειώσουν, θορυβήθηκαν.
- Γιάννη, μάζεψε τις κόλες, σε παρακαλώ, είπε ο κύριος Ευαγγέλου ύστερα από λίγα λεπτά.
Ζωρζ Σαρή, Το ψέμα. εκδ. Πατάκη, 1996