นาฏยศัพท์มีความสำคัญต่อการแสดงนาฏศิลป์อย่างไร

• ทำให้การแสดงมีความเป็นเอกลักษณ์

• ทำให้การแสดงมีความพร้อมเพรียง

• ทำให้การแสดงนาฏศิลป์แสดงได้ง่ายขึ้น

• ทำให้ผู้ชมชื่นชอบในการแสดง

การฉายเท้าน้ำหนักตัวจะอยู่ที่ใด

• เท้ายืน

• เท้าที่ฉาย

• จมูกเท้า

• ส้นเท้า

ข้อสำคัญในการกระดกเสี้ยวคือสิ่งใด

• ตัวนางจะต้องเอียงตัวมากกว่าตัวพระ

• หักข้อเท้าให้มากที่สุดจึงจะสวยงาม

• การก้าวเท้าออกด้านข้างให้มากกว่าปกติ

• กระดกให้สูงที่สุดและขาตึง

การแสดงพื้นเมืองภาคกลางจะมีลักษณะตรงกับข้อใด

• มีการแต่งกายที่สวยงาม

• มีท่าทางการรำที่อ่อนช้อย งดงาม

• เกี่ยวข้องกับการประกอบอาชีพเกษตรกรรม

• มีการผสมผสานระหว่างการแสดงพื้นเมืองของภาคใต้

ข้อใดสรุปเกี่ยวกับลักษณะของการแสดงพื้นเมืองได้ถูกต้องที่สุด

• เป็นศิลปะการร่ายรำที่สะท้อนถึงเอกลักษณ์ของชาติ

• เป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิตของคนไทย

• เป็นต้นกำเนิดของการแสดงนาฏศิลป์ไทยรูปแบบต่าง ๆ

• เป็นศิลปะการร่ายรำที่มีเอกลักษณ์ของท้องถิ่นและแตกต่างจากท้องถิ่นอื่น

ข้อใดคือการแสดงพื้นเมืองภาคกลาง

• 
• 
• 
• 

การแสดงพื้นเมืองภาคกลางมีลักษณะอย่างไร

• สนุกสนาน สะท้อนถึงวิถีชีวิต

• กระชับ รวดเร็ว สนุกสนาน จังหวะทำนองสนุกสนาน เร้าใจ

• มีเครื่องตีให้จังหวะเป็นสำคัญ เช่น กลองโนรา เร่งเร้า กระฉับกระเฉง คึกคัก

• มีจังหวะเนิบๆ ช้าๆ

การแสดงพื้นเมืองภาคกลางนิยมแสดงในโอกาสใด

• เทศกาลสงกรานต์

• เทศกาลฤดูเก็บเกี่ยว

• ประเพณีบุญบั้งไฟ

• งานต้อนรับแขกเมืองต่างชาติ

การแต่งกายของการแสดงพื้นเมืองภาคกลาง มีลักษณะอย่างไร

• การแต่งกายส่วนใหญ่นิยมสวมใส่ผ้าซิ่นแบบทอทั้งตัว สวมเสื้อคอเปิดเล่นสีสัน

• ส่วนใหญ่นิยมสวมเสื้อแขนสั้นสีเข้มๆ ที่เราเรียกว่า "ม่อห่อม" สวมกางเกงสีเดียวกับเสื้อจรดเข่า นิยมใช้ผ้าคาดเอวด้วยผ้าขาวม้า

• จะแต่งตัวเรียบง่าย นุ่งโจงกระเบน สวมเสื้อแขนกระบอกผ่าหน้าติดกระดุม บางครั้งอาจห่มสไบทับหรือมีผ้าคล้องคอ

• จะแต่งกายประจำถิ่น ได้แก่เสื้ออยาหยากับปาเต๊ะ

เครื่องดนตรีที่ใช้ในการแสดงพื้นเมืองภาคกลางได้แก่อะไรบ้าง

• พิณ แคน หมากกั๊บแก้บ ไหซอง โปงลาง

• กลองโนรา กลองปืด รำมะนา ไวโอลิน

• กลองสะบัดชัย ซึง สะล้อ ปี่แน

• กลองยาว โทน ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง