ข้อใดหมายถึงวรรณกรรมท้องถิ่น

• ผลผลิตที่เกิดจากภูมิปัญญาชาวบ้าน

• การสร้างสรรค์ที่เกิดจากภูมิปัญญาชาวบ้านในรูปแบบต่าง ๆ เช่น เพลง นิทาน สุภาษิต

• การสร้างความบันเทิงให้แก่ผู้ฟังและผู้อ่านวรรณกรรมท้องถิ่น

• การศึกษาความคิด พฤติกรรมของคนในอดีต

ข้อใดเป็นลักษณะเฉพาะของวรรณกรรมท้องถิ่น

• เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สืบทอดกันทางมุขปาฐะ

• เป็นแหล่งบันทึกข้อมูลด้านขนบประเพณี วัฒนธรรม

• มักไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง เนื่องจากเป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมา

• ทุกข้อที่กล่าวมา

วรรณกรรมท้องถิ่น แบ่งประเภทตามภูมิภาคได้กี่ภูมิภาค

• ๓ ภูมิภาค

• ๔ ภูมิภาค

• ๕ ภูมิภาค

• ๖ ภูมิภาค

วรรณกรรมท้องถิ่นแบ่งออกเป็นกี่ประเภท อะไรบ้าง

• ๒ ประเภท คือ วรรณกรรมมุขปาฐะและวรรณกรรมลายลักษณ์อักษร

• ๑ ประเภท คือ วรรณกรรมมุขปาฐะ

• ๑ ประเภท คือวรรณกรรมลายลักษณ์อักษร

• ๒ ประเภท คือ วรรณกรรมพื้นบ้านและวรรณกรรมนิทาน

วรรณกรรมมุขปาฐะหมายถึง

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการจดบันทึก

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการละเล่น

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการเล่า ไม่มีการจดบนทึก

• ไม่มีข้อใดถูกต้อง

วรรณกรรมลายลักษณ์อักษร หมายถึง

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการบอกเล่าต่อ ๆ กันมา

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการละเล่น หรือแสดงผ่านภาพวาดหรือฮูปแต้ม

• วรรณกรรมที่ใช้วิธีการขับร้อง

• วรรณกรรมที่มีการจดบันทึก

ข้อใดเป็นวรรณกรรมภาคอีสาน

• เจ้าสุวัตรนางบัวคำ

• สุบินกลอนสวด

• สุทธิธรรมชาดก

• สินไซ

ข้อใดเป็นวรรณกรรมภาคเหนือ

• จำปาสี่ต้น

• พระลัก-พระลาม

• พิกุลทอง

• สัปดนคำกาพย์

ข้อใดเป็นวรรณกรรมภาคกลาง

• ชิวหาลิ้นทอง

• พระไชยสุริยากลอนสวด

• สัปดนคำกาพย์

• ขุนบรม

ข้อใดเป็นวรรณกรรมภาคใต้

• ท้าวฮุ่งท้าวเจือง

• พระรถเมรี

• บัวรมบัวเรียว

• ตำนานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว