ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ในความคิดของมะปราง วิชาภาษาไทยเป็นอย่างไร

• ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ

• เป็นเรื่องง่าย ๆ

• เป็นเหมือนยาหม้อใหญ่

• เป็นยาวิเศษ

มะปรางกับชาลีมีปัญหาในเรื่องใดด้วยกัน

• แต่งกลอนสุภาษิตสอนใจ

• แต่งกลอนสุภาษิตทั่ว ๆ ไป

• แต่งกาพย์ยานี 11

• แต่งโคลงสุภาษิต

เมื่อแต่งกลอนไม่ได้ ทำไมมะปรางกับชาลีจึงคิดถึงผมแกละ

• เพราะ ผมแกละเป็นเพื่อนแท้

• เพราะ ผมแกละแต่งกลอนเก่ง

• เพราะ เห็นว่าผมแกละเป็นผู้รอบรู้

• เพราะ เห็นว่าผมแกละชอบช่วยเหลือผู้อื่น

“มะปรางพบชาลีนั่งหน้าละห้อย” คำว่า “หน้าละห้อย” หมายความว่าอย่างไร

• หน้าบึ้งตึง

• หน้าเศร้าสร้อย

• หน้ายื่นปากยาว

• หน้าเหี่ยว ปากห้อย

“ชาลีกับมะปรางพักทักทายตอบผมแกละไปอย่างหงอย ๆ ” คำว่า “หงอย ๆ” หมายความว่าอย่างไร

• หน้าซึมเศร้า

• หน้าเป็น

• หน้าร่าเริง

• หน้างอ

ผมแกละได้ช่วยเหลือชาลีกับมะปรางอย่างไร

• แต่งกลอนให้เอง

• หาอาจารย์มาแต่งกลอนให้

• สอนวิธีแต่งกลอนให้ทั้งสองคน

• ให้ทั้งสองพึ่งตนเอง

มะปรางเกิดความคิดที่จะแต่งกลอนเองจากอะไร

• ประวัติบุคคล

• นิทานอีสป

• นิทานพื้นบ้านไทย

• กลอนสุภาษิตตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

อตฺตาหิ อตฺจโน นาโถ แปลเป็นภาษาไทยว่าอย่างไร

• ตนเป็นที่พึ่งของตัว

• ตัวใครตัวมัน

• ตนนั่นแหละเป็นที่พึ่งแห่งตน

• พึ่งตนดีกว่าพึ่งคนอื่น

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ที่อยู่ในบทประพันธ์อธิบายสุภาษิต เป็นผลงานการประพันธ์ของผู้ใด

• เพิ่ม สวัสดิ์วรรณกิจ

• เพิ่ม พูนสวัสดิ์

• สุนทรภู่

• พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย

การพึ่งที่ดีที่สุด คือพึ่งสิ่งใด

• พึ่งพระเจ้า

• พึ่งพ่อแม่

• พึ่งบุญวาสนา

• พึ่งตนเอง