วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา

1. เริ่มมีขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 9 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์โดยที่มหาเถรสมาคมได้เสนอต่อรัฐบาลเพื่อให้ถือเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอีกวันหนึ่ง

2.เป็นช่วงที่ชาวนาปลูกข้าวจึงกำหนดให้พระภิกษุสงฆ์หยุดเดินทางจาริกไปยังสถานที่อื่นเพื่อช่วยให้ต้นข้าวไม่ได้รับความเสียหายจากการเดินธุดงค์

หลักธรรมที่พระภิกษุสงฆ์พึงปฏิบัติในวันนี้เรียกว่า“ อริยวงศ์ 4” ประกอบด้วยจีวรสันโดษปิ ณ ฑบาตสันโดษเสนาสนะสันโดษและภาวนาปหานารามตา

หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในวันสำคัญนี้ ได้แก่ อริยสัจ 4 ประกอบด้วยทุกข์สมุทัยนิโรธและมรรค

ไทยได้กำหนดพิธีปฏิบัติศาสนกิจของพุทธศาสนิกชนในวันนี้ขึ้นเป็นครั้งแรกในสมัยรัชกาลที่ 4

ทรงแสดงหลักธรรมที่กล่าวถึงการปฏิบัติตนในทางที่สุดโต่ง 2 ทางคือทางหย่อนและทางตึงว่าไม่ใช่หนทางที่จะทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์มี

มีการกำหนดให้เป็นวันสำคัญสากลโดยสมัชชาสหประชาชาติตามข้อมติสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติที่ 54/112 ลงวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2542

เปิดโอกาสให้พระภิกษุสงฆ์สามารถแนะนำว่ากล่าวตักเตือนและชี้ข้อบกพร่องแก่กันและกันได้ในระหว่างที่ประชุมสงฆ์

เป็นวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระหลังจากที่พระองค์ทรงเสด็จดับขัน ธ ปรินิพพานไปแล้ว 8 วัน

พระพุทธเจ้าทรงแสดงประมวลหลักคำสอนที่สำคัญ 3 ประการคือการไม่ทำความชั่วการทำ แต่ความดีและการทำจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์