นิราศภูเขาทอง

ผู้แต่งนิราศภูเขาทองคือใคร

• สุนทรภู่

• พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

นิราศภูเขาทองเล่าถึงเรื่องใด

• การเดินทางกลับจากไปนมัสการเจดีย์ภูเขาทอง

• การเดินทางเพื่อไปนมัสการเจดีย์ภูเขาทอง

กลอนนิราศมีลักษณะคล้ายกลอนสุภาพ แต่จะแต่งขึ้นต้นเรื่องด้วยวรรคใด และจะจบลงด้วยคำว่าอะไร

• ขึ้นต้นด้วยวรรคสดับ จบลงด้วยคำว่าเอย

• ขึ้นต้นด้วยวรรครับ จบลงด้วยคำว่าเอย

๔.“ไปพ้นวัดทัศนาริมท่าน้ำ แพประจำจอดรายเขาขายของ

มีแพรผ้าสารพัดสีม่วงตอง ทั้งสิ่งของขาวเหลืองเครื่องสำเภา” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• สะท้อนวิถีและวัฒนธรรม

  การติดต่อค้าขาย

  สภาพสังคมสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา

• สะท้อนวิถีและวัฒนธรรม

  ชุมชนชาวต่างชาติ

“ถึงเกร็ดย่านบ้านมอญแต่ก่อนเก่า ผู้หญิงเกล้ามวยงามตามภาษา

เดี๋ยวนี้มอญถอนไรจุกเหมือนตุ๊กตา ทั้งผัดหน้าจับเขม่าเหมือนชาวไทย” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• สะท้อนวิถีและวัฒนธรรม

  การติดต่อค้าขาย

  สภาพสังคมสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา

• สะท้อนวิถีและวัฒนธรรม

  ชุมชนชาวต่างชาติ

“ถึงอารามนามวัดประโคนปัก ไม่เห็นหลักหรือเล่าว่าเสาหิน

เป็นสำคัญปักแดนในแผ่นดิน มิรู้สิ้นสุดชื่อที่ลือชา” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• คุณค่าด้านเนื้อหา

  แสดงความเชื่อของคนไทย

  มักเกี่ยวเนื่องในพระพุทธศาสนา

• แสดงถึงตำนานสถานที่

  บอกเล่าเรื่องราวอันเป็นที่มา

  ของชื่อ วัดประโคนปัก

“งิ้วนรกสิบหกองคุลีแหลม ดังขวากแซมเสี้ยมแทรกแตกไสว

ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรลัย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• คุณค่าด้านเนื้อหา

  แสดงความเชื่อของคนไทย

  มักเกี่ยวเนื่องในพระพุทธศาสนา

• แง่คิดเกี่ยวกับความจริงของชีวิต

  อาทิ เรื่องการเลือกคบคน

๘. “ถึงบางเดื่อโอ้มะเดื่อเหลือประหลาด บังเกิดชาติแมลงหวี่มีในไส้

เหมือนคนพาลหวานนอกย่อมขมใน อุปไมยเหมือนมะเดื่อเหลือระอา” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• แสดงความเชื่อของคนไทย

  มักเกี่ยวเนื่องในพระพุทธศาสนา

• แง่คิดเกี่ยวกับความจริงของชีวิต

  เรื่องการเลือกคบคน

“ดูน้ำวิ่งกลิ้งเชี่ยวเป็นเกลียวกลอก กลับกกระฉอกฉาดฉัดฉวัดเฉวียน

บ้านพลุ่งพลุ่งวุ้งวงเหมือนกงเกวียน ดูเวียนเวียนคว้างคว้างเป็นหว่างวน” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• คุณค่าด้านวรรณศิลป์

  การเล่นเสียงสัมผัสภายในวรรค

  ทั้งสัมผัสสระและสัมผัสอักษร

• คุณค่าด้านวรรณศิลป์

  การเปรียบเทียบลึกซึ้งกินใจ

“เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้ ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย

ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา” มีคุณค่าด้านเนื้อหาอย่างไร

• คุณค่าด้านวรรณศิลป์

  การเปรียบเทียบลึกซึ้งกินใจ

• คุณค่าด้านวรรณศิลป์

  การใช้คำเพื่อสร้างจินตภาพ