โคลงประพาสธารทองแดง

๑.  ข้อใดสามารถอธิบายลักษณะของสัตว์ได้ดีที่สุด

• ก.  หัวลิงหมากลางลิง     ต้นลางลิงแลหูลิง

  ลิงไต่กระไดลิง             ลิงโลดคว้าประสาลิง

•   ข. ธารไหลใสสะอาด      มัจฉาชาติดาษนานา

  หวั่นว่ายกินไคลคลา       ตามกันมาให้เห็นตัว

•   ค. นกแก้วแจ้วเสียงใส     คลอไคล้คู่หมู่สาลิกา

  นกตั้วผัวเมียคลา           ฝ่าแขกเต้าเหล่าโนรี

•     ง. ไก่ฟ้าอ้าสดแสง     หัวสุกแดงแทงเดือยแนม

  ปีกหางต่างสีแกม สีแต้มต่างอย่างวาดเขียน

๒. งูเขียวแลเหลื้อมพ่น      พิษพลัน

          ตุ๊กแกคางแข็งขยัน             คาบไว้

          กัดงูงูเร่งพัน                           ขนดเครียด

          ปากอ้างูจึงได้                         ลากล้วงตับกิน

โคลงบทข้างต้นสอดคล้องกับสำนวนหรือสุภาษิตใด

• ก. งูกินหาง

•  ข. น้ำมาปลากินมด   น้ำลดมดกินปลา

• ค. สาวไส้ให้กากิน

• ง. ปลาใหญ่กินปลาเล็ก

๓. สุขเกษมเปรมหน้าเหลือบ                      ลืมหลัง

          แสนสนุกปลุกใจหวัง                  วิ่งหรี้

          เดินร่ายผายผันยัง                     ชายป่า

          หัวร่อรื่นชื่นชี้                          ส่องนิ้วชวนแล

ข้อควรสังเกตของคำประพันธ์ข้างต้นคือข้อใด

• ก. มีคำเลียนเสียงธรรมชาติ สร้างความไพเราะ

• ข. สร้างจินตภาพให้กับผู้อ่าน

• ค. มีการใช้คำที่ดัดแปลงรูปให้ตรงกับฉันทลักษณ์

• ง. ใช้โวหารเปรียบเทียบที่คมคาย

๔.  ข้อใดต่อไปนี้ไม่เข้าพวก

• ก. นกแก้วแจ้วรี่ร้อง              เร่หา

• ข. ไก่ฟ้าหน้าก่ำกล้า             ปากแหลม

• ค. กระจายสยายคลี่ซร้อง       นงพงา

• ง. กระจงกระจิดหน้า                เอ็นดู

๕. ฝูงลิงยวบยาบต้น          พวาหนา

          ฝูงชะนีมี่กู่หา                         เปล่าข้าง

          ฝูงค่างหว่างพฤกษา                 มาสู่

          ครอกแครกไล่ไขว่คว้าง              โลดเลี้ยวโจนปลิว

เมื่อได้วิเคราะห์โคลงข้างต้นแล้ว บาทใดที่ปรากฏการใช้โวหารภาพพจน์  และเป็นโวหารภาพพจน์ชนิดใด

• ก. บาทที่ ๑ ภาพพจน์, อุปมา

• ข. บาทที่ ๒  ภาพพจน์, บุคคลวัต

• ค. บาทที่ ๓  ภาพพจน์, อุปลักษณ์

• ง. บาทที่ ๔  ภาพพจน์, สัทพจน์

๖. ข้อใดต่อไปนี้แตกต่างจากพวก

• ก. สไบบางนางสีดา             ห่อห้อย

   

• ข. มีเคี่ยวขาวน้อยช้อย          แนบข้างเคียงสอง

     

• ค. แสนสนุกปลุกใจหวัง         วิ่งหรี้

     

• ง. มัจฉาชาตินานา               หวั่นหว้าย

   ๗.  ยูงทองย่องย่างเยื้อง   รำฉวาง

          รายร่ายฟ่ายเฟื่องหาง     เฉิดหน้า

          ปากหงอนอ่อนสำอาง     ลายเลิศ

          รำเล่นเต้นงามหง้า         ปีกป้องเป็นเพลง

โคลงบทนี้มีความโดดเด่นด้านใดมากที่สุด

• ก. การสร้างอารมณ์ที่เป็นสุขเพราะได้ชมธรรมชาติ

• ข. การใช้ถ้อยคำที่สั้น ๆ  ทำให้เกิดจังหวะกระชับ

• ค. การสร้างจินตภาพที่ทำให้เห็นการเคลื่อนไหว

• ง. การนำเสนอข้อมูลด้านชีววิทยาของสัตว์ปีก

๘. ดูงูขู่ฝุดฝู้ พรูพรู

          หนูสู่รูงูงู           สุดสู้

          งูสู้หนูหนูสู้        งูอยู่

          หนูรู้งูงูรู้           รูปถู้มูทู

ข้อใดอาจเป็นจุดอ่อนของคำประพันธ์บทนี้

• ก. กลวิธีทางวรรณศิลป์

• ข. จินตภาพ

• ค. เนื้อความ

• ง. การใช้ภาษา

๙.  ข้อใดต่อไปนี้ใช้สำนวนภาษาที่มีศิลปะมากที่สุด

• ก. ไก่ฟ้าหน้าก่ำกล้า             ปากแหลม

• ข. หัวแดงแฝงเดือยแนม        เนื่องแข้ง

• ค. ปีกหางต่างสีแกม             ลายลวด

• ง. ตัวด่างอย่างคนแกล้ง         แต่งแต้มขีดเขียน

๑๐.  ข้อใดคือคุณค่าของกาพย์ห่อโคลงประพาสธารทองแดงที่เด่นชัดที่สุด

• ก. การให้ความรู้ด้านธรรมชาติวิทยา

• ข. อลังการของภาษา

• ค. สืบค่าด้านประวัติศาสตร์

• ง. ขนบการประพาสของกษัตริย์