๑.      ข้อใดเป็นคำไทยแท้ทุกคำ

• ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ  

•     ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว

• คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

•        เมตตาธรรมเป็นเครื่องค้ำจุนโลก

๒.    คำในข้อใดเป็นคำไทยแท้ทุกคำ

• เบี้ยว  โต๊ะ  แจ๋ว  มะม่วง

• ลูกกระดุม  เอ๊ะ  วิชา  เดิน

• ดำเนิน  สะใภ้  เก้าอี้  ปิ่นโต

• ตะวัน  นกกระจิบ  แหม  ต๊าย

๓.     ข้อใดมีคำไทยทุกคำ

• ใจของน้อยย่อมร้อนรุ่ม

• กล้วยชอบดูภาพคนแก้ผ้า

• คนที่มีจิตใจหยาบกระด้าง

• อาจเป็นเหตุให้ทำความผิดได้ง่ายขึ้น

๔.     ข้อใดไม่ใช่คำไทยแท้

• ก.  ระฆัง        

• ข.  ฆ่า        

• ค.  เฆี่ยน     

• ง.  เมฆ

๕.      ข้อใดไม่ใช่คำไทยแท้ทุกคำ

• น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย       

• หญิงเรียกแม่ชายเรียกพ่อยอไว้ใช้

• ถ้ายากจนแล้วคนมักยิ้มเย้ย        

• ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า

๖.     ข้อใดไม่ใช่คำไทยแท้ทุกคำ

• ตีตนไปก่อนไข้

• วัวหายล้อมคอก

• งอมพระราม     

• อ้อยเข้าปากช้าง

๗.     “โอ้ว่าน่าเศร้าใจ จะเมิลไหนก็มืดมัว” จากข้อความดังกล่าวมีคำที่มาจากภาษาอื่นกี่คำ

• ๑  คำ

• ๒  คำ

• ๓ คำ

• ๔ คำ

๘.      คำที่ออกเสียง “ไอ” ข้อใดไม่ใช่คำไทยแท้

• เหล็กใน  ไจไหม

• ปัจจัย  ภูวไนย

• เหลวไหล  หลงใหล

• ใส่ใจ  ผลักไส

๙.     ข้อใดมีคำไทยแท้น้อยที่สุด

• พระอภัยใจอ่อนถอนสะอื้น

• อุตส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิจจาเอ๋ย

• แม่ผีเสื้อเมื่อไม่เห็นในใจเลย

• พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญ

๑๐.     พอล่วงปัจฉิมราตรี               ภาณุมาศส่งศรีประภัสสร

ดาวเดือนเลื่อนลับอัมพร            สกุณาบินร่อนหากัน”

จากบทร้อยกรองนี้วรรคใดมีคำไทยแท้เท่ากัน

• วรรคที่ ๑ กับวรรคที่ ๒

• วรรคที่ ๒ กับวรรคที่ ๓

• วรรคที่ ๓ กับวรรคที่ ๔

• วรรคที่ ๔ กับวรรคที่ ๑