ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ (Γενικά χαρακτηριστικά Ρωμαϊκής Λογοτεχνίας)

Η στενή συνάφεια της ρωμαϊκής λογοτεχνίας με την ελληνική γλώσσα και γραμματεία φαίνεται από το ότι:

• Έλληνες λόγιοι και λογοτέχνες κατείχαν και τις δύο γλώσσες (ελληνική και λατινική) σε μεγάλο βαθμό.

• Πολλές ελληνικές λέξεις, μαζί με τις πολιτισμικές τους συνδηλώσεις, εντάχθηκαν στο ρωμαϊκό λεξιλόγιο.

• Ρωμαίοι λόγιοι και λογοτέχνες χρησιμοποιούσαν και τις δύο γλώσσες (λατινική και ελληνική) με άνεση.

• Η ελληνική γλώσσα διαθέτει πολλές λέξεις που κατάγονται από την λατινική.

• Οι Ρωμαίοι λογοτέχνες δημιουργούν με βάση ελληνικά πρότυπα.

Οι Ρωμαίοι λογοτέχνες αναμειγνύουν διαφορετικά από χρονική άποψη πρότυπα, επειδή:

• η μεγάλη ανάπτυξη της ρωμαϊκής γραμματείας αρχίζει στα ελληνιστικά χρόνια, όταν η ελληνική έχει δώσει τα καλύτερα δείγματά της σε κάθε εποχή (αρχαϊκή, κλασική, ελληνιστική)

• δεν τους ικανοποιούν τα ελληνικά πρότυπα μιας μόνο εποχής.

• προσπαθούν να παρουσιαστούν ως κάτοχοι ολόκληρης της ελληνικής γραμματείας.

Στους μετακλασικούς χρόνους και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και του Ουμανισμού:

• η ρωμαϊκή λογοτεχνία και γλώσσα παραμερίζεται και κυριαρχεί η ελληνική.

• η γλώσσα των Ρωμαίων έχει φθάσει σε ένα επίπεδο που την καθιστά κατάλληλη για την παγκόσμια πολιτισμική επικοινωνία.

• ήδη κάποιοι ρωμαίοι λογοτέχνες (π.χ. Βεργίλιος, Κικέρωνας) θεωρούνται κλασικοί

   

Η σχέση του Ρωμαίου λογοτέχνη με το ελληνικό πρότυπο είναι η πιστή αντιγραφή και η αναγνώριση της ανωτερότητας του ελληνικού προτύπου.

Σ ή Λ ;

Στη Ρώμη τα λογοτεχνικά είδη ωριμάζουν με τη σειρά που ωρίμασαν και στην αρχαία Ελλάδα.

Σ ή Λ ;

Στη Ρώμη οι λογοτέχνες  μεταμορφώνουν τα ελληνικά είδη (π.χ. ελεγεία) ή παράγουν νέα είδη (π.χ. σάτιρα).

Σ ή Λ ;

Οι Ρωμαίοι λογοτέχνες αναζητούν νέους εκφραστικούς τρόπους μέσα από την ανάμειξη των ειδών.

Ανάμεσα στα φυσικά χαρακτηριστικά της Λατινικής ανήκουν η καλλιέπεια, το εξεζητημένο λεξιλόγιο και η συνειρμική οργάνωση.

Σ ή Λ ;