1.ข้อใดกล่าวถูกต้องเกี่ยวกับการแสดงพื้นบ้าน

• ก.การแสดงพื้นบ้านเป็นการแสดงเพื่อหารายได้เลี้ยงชีพ

• ข.การแสดงพื้นบ้านเป็นการแสดงที่น่ากลัว ทำให้ผู้คนตื่นเต้น

• ค.การแสดงพื้นบ้านเป็นการแสดงที่ต้องอาศัยผีสางเทวดาในการดูแลรักษา

• ง.การแสดงพื้นบ้านเป็นการแสดงเพื่อความบันเทิง สนุกสนาน ไม่ก่อให้เกิดรายได้

ข้อใดที่ไม่ใช่ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนาฏศิลป์พื้นเมือง

• ก.ค่านิยม

• ข.ความเชื่อ

• ค.ศาสนา

• ง.สภาพภูมิศาสตร์

การแสดงพื้นเมืองสี่ภาค นิยมใช้แสดงในโอกาสใด

• ก.งานมงคล

• ข.งานอวมงคล

• ค.งานพระราชพิธี

• ง.งานเทศกาลต่างๆ

" ศิลปะการแสดงนาฏศิลป์ ที่ถ่ายทอดให้ถึงวัฒนธรรมประเพณีมีความสนุกสนาน ร่าเริง เมื่อเสร็จจากการประกอบอาชีพทำไร่ทำนา " เป็นลักษณะการแสดงของภาคใด

• ก.ภาคเหนือ

• ข.ภาคกลาง

• ค.ภาคอีสาน

• ง.ภาคใต้

ลักษณะเฉพาะของการแสดงนาฏศิลป์พื้นเมืองภาคเหนือ มีลักษณะเป็นอย่างไร

• ก.มีความกระชับ รวดเร็ว

• ข.มีความเรียบง่าย ใช้สำนวนโวหารมาก

• ค.มีความรื่นเริง สนุกสนาน

• ง.มีความนุ่มนวล อ่อนหวาน งดงาม

คำว่า “เซิ้ง” มีความหมายว่าอย่างไร

• ก.การฟ้อนของคนอีสานที่ประดิษฐ์ท่ารำขึ้น

• ข.การแสดงที่ใช้ประกอบในพิธีกรรม

• ค.จังหวะเพลงที่มีความสนุกสนาน

• ง.การแสดงที่เกิดมาช้านาน

ระบำพื้นเมืองของภาคใต้เด็ดขาด คมชัด เพราะได้รับอิทธิพลมาจากอะไร

• ก.ดนตรีที่ชัดเจน รวดเร็ว ใช้กลองแขกและรำมะนา  เป็นหลัก

• ข.ดินแดนชายทะเล ทำให้ศิลปะแสดงออกถึงคลื่นลมพายุที่รุนแรง

• ค.วัฒนธรรมผสมผสานระหว่างไทยและมลายู

• ง.ภาษาพูดที่รวดเร็ว

ข้อใดไม่ต้องใช้อุปกรณ์ประกอบการรำ

• ก.เซิ้งสวิง

• ข.เซิ้งกระติบ

• ค.รำตังหวาย 

• ง.เซิ้งแหย่ไข่มดแดง

ข้อใดเป็นการแสดงพื้นเมืองของ “ภาคเหนือ”

• ก.ฟ้อนเล็บ

• ข.ฟ้อนบายศรีสู่ขวัญ

• ค.รำเถิดเทิง

• ง.รำตารีกีปัส

จากรูป เป็นการแสดงของภาคใด

• ก.ภาคเหนือ

• ข.ภาคอีสาน

• ค.ภาคกลาง

• ง.ภาคใต้