Najkrótszy okres wegetacyjny na Ziemi trwa 1,5 miesiąca i występuje:

• w strefie klimatów umiarkowanych.

• na Syberii.

• w strefie okołobiegunowej.

• w strefie równikowej

Czynnikami przyrodniczymi rozwoju rolnictwa są:

• klimat, warunki wodne, ukształtowanie powierzchni i żyzność gleb.

• warunki wodne, struktura agrarna, poziom kultury rolnej i struktura użytkowania ziemi.

• żyzność gleb, zasoby pracy, struktura użytków trwałych i warunki wodne.

Rolnictwu sprzyjają tereny:

• górskie, szczególnie powyżej 1000 m n.p.m.

• równinne i lekko nachylone

• obszary wyżynne, powyżej 600 m n.p.m.

Wysoki poziom kultury rolnej przejawia się m.in.:

• stosowaniem przez rolników wydajnych odmian roślin i gatunków zwierząt oraz nowoczesnych maszyn.

• stosowaniem tradycyjnych metod uprawy oraz rzadko spotykanych gatunków roślin i zwierząt gospodarskich.

• zatrudnianiem dużej liczby pracowników do ciężkich prac.

Rolnictwu sprzyjają żyzne gleby, do których zaliczają się m.in.:

• gleby tundrowe, czerwone gleby ferralitowe i buroziemy.

• gleby brunatne, gleby płowe i czarnoziemy.

• gleby bielicowe, bielice i szaroziemy.

Okres wegetacyjny to liczba dni w roku, kiedy:

• temperatura powietrza w ciągu dnia wynosi co najmniej 0°C.

• średnia dobowa temperatura powietrza wynosi co najmniej 5°C.

• występują opady deszczu, a temperatura powietrza wynosi ok. 0°C.

Dobrze rozwinięte przemysł i usługi oraz dostęp rolników do nowoczesnych maszyn, doradztwa finansowego, szkoleń i wsparcia przy wprowadzaniu nowoczesnych metod gospodarowania świadczą o:

• dużym zapotrzebowaniu na zasoby pracy.

• rozwiniętej strukturze agrarnej.

• wysokim poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego kraju.

Zasoby pracy w postaci dużej liczby zatrudnionych w rolnictwie są szczególnie ważne:

• w krajach wysoko rozwiniętych gospodarczo, ponieważ do obsługi nowoczesnych maszyn rolniczych potrzeba wielu ludzi.

• w krajach słabo rozwiniętych gospodarczo, ponieważ większość prac w rolnictwie wykonuje się ręcznie.

Największe pogłowie bydła na świecie notuje się w:

• Danii, Polsce i St. Zjednoczonych.

• Brazylii, St. Zjednoczonych i Indiach.

• Brazylii, Australii i Rosji.

Chów trzody chlewnej rozwija się głównie:

• wokół dużych aglomeracji, bo jest tam duże zapotrzebowanie na mięso, oraz tam, gdzie są dostępne znaczne zasoby paszy.

• w krajach chrześcijańskich, ponieważ taki jest nakaz religijny.

• w krajach, gdzie nie może się rozwijać chów bydła, które ma większe wymagania żywieniowe.