G7 4Q Review

 Tukuyin ang kahulugan ng sumusunod na mga pahayag na binitiwan ng mga tauhan sa akda.

“Giliw ko, ang singsing ko’y bayaan na, ang paroroonan mong mag-isa’y lubha kong inaalala.” (Donya Leonora)

• Nangamba si Donya Leonora na sa muling pagbabalik ni Don Juan sa balon ay mapahamak ang prinisipe.

• Walang halaga kay Donya Leonora ang singsing dahil hindi na niya ito kailangan.

• Gustong samahan ni Donya Leonora si Don Juan sa pagbabalik nito sa balon.

“ Kay Don Juan ano kaya ang ginhawang mapapala? Ang mamatay sa pagluha at mabuhay na kawawa.” (Don Pedro)

• Ipinahihiwatig ni Don Pedro kay Leonora na tanging luha at pasakit lamang ang kanyang mapapala sa piling ni Don Juan.

• Ipinaliliwanag ni Don Pedro kay Leonora na limutin na si Don Juan dahil siya ay aba at taksil sa pag-ibig.

• Hindi tapat ang pag-ibig kay Leonora na ang buhay niya sa piling nito ay magiging kawawa.

“Ang bunso kong si Don Juan may loob na malumanay, matapat sa kaibiga’t uliran sa kabaitan.” (Haring Fernando)

• Ipinagmamalaki ni Haring Fernando ang anak na si Don Juan sa pagiging mahiyain at mababang loob nito.

• Nalulungkot si Hraing Fernando sa sinapit ng anak na dahil sa labis na kabaitan nito siya ay napahamak.

• Naniniwala si Haring Fernando na ang kanyang anak na si Don Juan ay isang taong uliran at may pusong dalisay.

“Di rin namin natagpuan ang bunso mong minamahal at sa aming kapaguran ito po ang natagpuan.” (Don Pedro at Don Diego)

• Nag-ulat ang magkapatid sa ama na dahil sa kanilang kapaguran ay hindi na nila kinayang hanapin pa ang nawawalang kapatid.

• Sa kanilang paghahanap sa kapatid ay nagreklamo ang magkapatid sa kanilang ama na nasayang lamang ang kanilang oras at lakas.

• Nagsinungaling ang nagkakapatid na Don Pedro at Don Diego sa ama na hindi nila nakita ang bunsong kapatid na si Don Juan.

“Ako po’y di sumusuway sa atas mo, Haring mahal, ngunit hiling ko po lamang iliban muna ang kasal.” (Donya Leonora)

• Humiling si Donya Leonora na huwag munang isagawa o idaos ang kasal nila ni Don Pedro dahil hindi niya talaga mahal ito.

• Sinuway ni Donya Leonora ang utos ng hari na siya ay makasal kay Don Pedro

• Dahil sa matinding pagkamuhi ni Donya Leonora kay Don Pedro ay napilitan nitong suwayin ang atas ng hari na siya ay makasal sa Prinisipe.

“Tibayan ang kalooba’t dagdagan ang kabaitan , taong nagpapakabanal huwag pagmamalaswaan.” (Haring Fernando)

• Hinabilin ng Haring Fernando ang anak na si Don Pedro na matutong maghintay at huwag gagawan ng masama si Donya Leonora.

• Nagalit si Haring Fernando kay Don Pedro dahil hindi nito iginalang ang kahilingan ni Donya Leonora na ipagpaliban muna ang kanilang kasal.

• Hiniling ng ama sa anak na si Don Pedro na magpakabait at magsilbing huwaran ng pagiging maginoo sa kanilang kaharian.

“O, Panginoon Haring mataas, Panginoon naming lahat, sa alipin mo’y mahabag ma ituro ang landas.” (Don Juan)

• Sa pagkapahamak at pag-iisa ni Don Juan, ang Diyos ang kanyang tinawagan upang siya’y tulungan at ituro sa kanya ang landas na dapat niyang lakaran.

• Bilang isang alipin, labis na natakot si Don Juan sa haharapin niyang mga pagsubok.

• Nananalangin si Don Juan sa Diyos na parusahan ang kanyang mga kapatid dahil sa ginawa nilang kasamaan.

“Kung ako man ay umalis di sa iyo’y hinanakit, manapa nga’y sa pag-ibig maligtas ka sa pasakit.”

• Umalis ang Ibong Adarna sa palasyo dahil nawala ang kanyang tiwala at malasakit kay Don Juan.

• Umalis ang Ibong Adarna sa palasyo nang walang hinanakit kay Don Juan dahil nais na nitong maging malaya.

• Walang sama ng loob nang umalis ang Ibong Adarna sa palasyo kay Don Juan sa halip sa kanyang paglisan ang kanyang hangarin ay maligtas siya sa panganib.

“Manalig kang walang hirap na di-nagtatanng palad, pagmasdan mo’t yaong ulap hinahawi ng liwanag.” (Ibong Adarna)

• Sinabi ng Ibong Adarna kay Don Juan na kasama sa kanyang kapalaran ang magdanas ng hirap kaya hindi siya dapat magtaka.

• Binigyan ng payo ng Ibong Adarna si Don Juan na patuloy na magtiis anumang hirap ang kanyang harapin dahil tiyak na nag bagong pag-asa ay kanyang kakamtan.

• Sa kanyang paglalakbay nangako ang Ibong Adarna na siya ay sasamahan at sa madilim na ulap siya ang magsisilbing liwanag.

“Pag-asa ko, aking giliw, buhay ka at darating din, darating ka’t hahanguin sa Leonora sa hilahil.” (Donya Leonora)

• Buo pa rin ang pag-asa ni Donya Leonora na ang minamahal na si Don Juan ay muling babalik at siya ay hahanguin sa matinding kalungkutan at hilahil.

• Walang hangad si Donya Leonora kundi ang makabalik si Don Juan sa kanyang piling upang siyang gumamot sa kanyang malubhang sakit.

• Tanging pag-asa ni Donya Leonora sa kanyang buhay ay si Don Juan upang siya’y tulungang maghiganti.