Rachunkowość to:

• system przepisów, ksiąg i sprawozdań

• zbiór kont i kalkulacji dotyczących jednostki,

• system pomiaru i komunikowania informacji o kluczowych atrybutach podmiotu ekonomicznego,

  wykorzystujący jednostkę pieniężną jako miarę.

Rachunkowość w Polsce regulowana jest poprzez:

• wyłącznie profesjonalne standardy rachunkowości i sprawozdawczości finansowej

• wyłącznie przepisy prawa

• przepisy prawa oraz profesjonalne standardy rachunkowości i sprawozdawczości finansowej

Przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, między innymi, do:

• jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych

• Skarbu Państwa

• Narodowego Banku Polskiego

Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, polegającą w myśl ustawy o rachunkowości na świadczeniu usług, między innymi, w zakresie:

• ustalania zasad (polityki) rachunkowości

• wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego

• poddawania badaniu i ogłaszania sprawozdań finansowych w przypadkach przewidzianych ustawą

Jeżeli kierownik jednostki na to zezwoli, to zapisu w księgach rachunkowych można dokonać także na podstawie zastępczego dowodu księgowego, sporządzonego przez osoby realizujące daną operację gospodarczą. W myśl ustawy o rachunkowości możliwość ta jest jednakże wykluczona w odniesieniu do:

• wyłącznie skupu metali szlachetnych

• wyłącznie zakupów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług

• skupu od ludności metali nieżelaznych oraz zakupów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług

Kto wbrew przepisom ustawy o rachunkowości dopuszcza do nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, prowadzenia ich wbrew przepisom ustawy lub podawania w tych księgach nierzetelnych danych, lub niesporządzenia sprawozdania finansowego, sporządzenia go niezgodnie z przepisami ustawy lub

zawarcia w tym sprawozdaniu nierzetelnych danych, podlega:

• grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie

• wyłącznie grzywnie

• grzywnie albo karze ograniczenia wolności, ale nigdy obu tym karom łącznie

Część odroczona podatku dochodowego to:

• różnica pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu

  sprawozdawczego

• kwota odroczonej płatności podatku dochodowego wynegocjowana przez jednostkę z organem podatkowym

• część podatku dochodowego zdeklarowana przez jednostkę do zapłacenia w następnym roku obrotowym

Część odroczoną podatku dochodowego wykazuje się w:

• bilansie

• informacji dodatkowej

• rachunku zysków i strat

Powstanie zobowiązania, na które uprzednio utworzono rezerwę:

• zmniejsza rezerwę

• zwiększa rezerwę

• nie zmienia rezerwy

W przypadku zmiany roku obrotowego, w myśl przepisów ustawy o rachunkowości, pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być:

• nie dłuższy niż 12 miesięcy

• dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy

• krótszy niż 12 miesięcy