บทที่ ๑ ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับภาษาศาสตร์

ที่ใดเป็นผู้นำด้านศิลปวิทยาการเป็นจุดเริ่มต้นของอารยธรรมโบราณของยุโรป

• โรมัน

• กรีก

• ละติน

• อเมริกา

วรรณคดีเรื่องอีเลียด  (Iliad)  และโอดิซซี  (Odyssey) ต้องศึกษาเป็นภาษาใด

• ละตินโบราณ

• โรมันโบราณ

• กรีกโบราณ

• อินเดียโบราณ

ข้อใดไม่ใช่เหตุผลที่นักปราชญ์กรีกคิดว่าภาษาในวรรณคดีกรีกมีคุณค่าควรแก่การศึกษา

• นักปราชญ์มุ่งเน้นศึกษาภาษาเขียน

• นักปราชญ์มุ่งเน้นเนื้อหาในวรรณคดี

• ภาษาพูดของคนทั่วไปไม่บริสุทธิ์

• ภาษาพูดของคนทั่วไปไม่งดงาม

ใครไม่ใช่นักปราชญ์ที่สำคัญสมัยกรีก

• เพลโต  (Plato)

• อริสโตเติล  (Aristotle)

• แทรกซ์  (Thrax)

• พริสเซียน  (Priscian)

สมัยใดที่เริ่มใช้ภาษาเป็นเครื่องมือวิเคราะห์พิจารณาลักษณะความเป็นจริง

• สมัยกลาง

• สมัยโรมัน

• สมัยฟื้นฟูศิลปะ

• สมัยตอนต้นของยุคใหม่

ข้อใดกล่าวถูกต้องเกี่ยวกับการศึกษาในแนวนิรุกติศาสตร์

• มุ่งศึกษาภาษาปัจจุบัน

• เป็นการศึกษาเชิงประวัติ

• เน้นศึกษาภาษาพูดเป็นหลัก

• ปาณินิเป็นผู้บุกเบิกแนวนิรุกติศาสตร์

ใครคือผู้ที่ได้รับยกย่องว่าเป็นผู้ริเริ่มภาษาศาสตร์สมัยใหม่ที่ใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์ 

• จาคอบ  กริมม์

• เซอร์  วิลเลียม  โจนส์ 

• กราสแมน 

• เฟอร์ดินานด์ เดอ  เซอซูร์

ภาษาศาสตร์มีเฉพาะไวยากรณ์โครงสร้างใช่หรือไม่ เพราะเหตุใด

• ใช่ เพราะเป็นไวยากรณ์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด

• ใช่ เพราะภาษาแบ่งเป็นโครงสร้างชั้นต่าง ๆ

• ไม่ใช่ เพราะยังมีกลุ่มไวยากรณ์อื่นที่เห็นแย้งกับไวยากรณ์นี้

• ไม่ใช่ เพราะไวยากรณ์โครงสร้างมีหลักการที่ไม่น่าถือเชื่อ

อัษฎาธยายี มีความสำคัญอย่างไร

• เป็นผู้คิดตำราสันสกฤต

• เป็นผลงานของนักปราชญ์ชาวกรีก

• เป็นวรรณคดีโบราณที่เรียบเรียงเป็นอย่างดี

• เป็นตำราไวยากรณ์เล่มแรกที่เป็นแนววิทยาศาสตร์และสมบูรณ์ที่สุด

ข้อใดกล่าวไม่ถูกต้อง

• แบบเรียนเล่มแรกของไทย  คือ  จินดามณี

• พระยาอนุมานราชธน  เป็นนักภาษาแนวนิรุกติศาสตร์

• สยามไวยากรณ์หรือหลักภาษาไทยเป็นไวยากรณ์แนวเดิม

• วิจินตน์  ภาณุพงศ์ ไม่ใช่นักภาษาศาสตร์ที่สำคัญของไทย