บทที่ 4 พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรอยุธยา

กิจกรรมใดเป็นพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่สำคัญของไทยสมัยอยุธยา

• การค้าขาย
• การเกษตร
• การหัตถกรรม
• การอุตสาหกรรม

ลักษณะทางเศรษฐกิจในข้อใดที่ยังไม่ปรากฏในสมัยอยุธยาตอนต้น

• มีข้าวเป็นพืชหลัก
• มีการค้าขายกับจีนมากกว่าชาติอื่นๆ
• มีพระคลังสินค้าทำการค้าให้กับพระมหากษัตริย์
• มีระบบการค้าแบบเสรีการซื้อขายสามารถทำกันโดยตรง

การดำเนินงานของพระคลังสินค้าในสมัยอยุธยา ก่อให้เกิดระบบการค้าแบบใด

• การค้าแบบเสรี
• การค้าโดยตัวแทน
• การค้ากับต่างประเทศ
• การค้าแบบผูกขาด

ในสมัยอยุธยา ไทยติดต่อค้าขายกับชาติใดมากที่สุด

• จีน
• ญี่ปุ่น
• โปรตุเกส
• ฮอลันดา

บทบาทของพระคลังสินค้าในการนำรายได้สู่ท้องพระคลังมากที่สุดคือข้อใด

• การเก็บภาษีปากเรือ
• การผูกขาดสินค้า
• การควบคุมสินค้าขาออก
• การกำหนดสินค้าต้องห้าม

รายได้จากภาษีอากร เช่น ส่วย ฤชา อากร ส่วนใหญ่เก็บมาจากบุคคลพวกใด

• ชาวจีน
• ขุนนาง
• ราษฎรทั่วไป
• พ่อค้าต่างชาติ

ภาษีอากรที่เก็บจากประชาชนในสมัยอยุธยาส่วนใหญ่เก็บจากสิ่งใด

• ข้าว
• เงินตรา
• แรงงาน
• สิ่งของ ผลผลิต

อากรตลาด เกิดขึ้นครั้งแรกในรัชสมัยใด

• พระเอกาทศรถ
• พระมหาจักรพรรดิ
• พระนารายณ์มหาราช
• พระนเรศวรมหาราช

ปัจจัยที่เอื้ออำนวยต่อการเป็นศูนย์กลางการค้ากับต่างประเทศของอยุธยามีหมายสาเหตุ ยกเว้น ข้อใด

• อยุธยามีแม่น้ำไหลผ่านหลายสาน
• อยุธยามีระบบการค้าแบบเสรี
• อยุธยาตั้งอยู่ไม่ไกลจากทะเลมากนัก
• รัฐให้การส่งเสริมในการค้าต่างประเทศ

ข้อใด ไม่ใช่ ประโยชน์ที่กรุงศรีอยุธยาได้รับจากการค้าขายกับต่างประเทศ

• ระบบเศรษฐกิจในสมัยอยุธยามั่นคงขึ้น
• ได้รับวิทยาการใหม่ๆ จากชาติตะวันตก
• ฮอลันดามีสิทธิพิเศษทางการค้าเหนือชาติอื่นๆ
• อยุธยาได้กลางเป็นศูนย์กลางการค้าที่สำคัญในภูมิภาคนี้