дау — жанжалға бітім айтып, терелік жасаушы, ел ішіндегі әділ қазы, рубасы.

қоғам өміріндегі түбірлі өзгеріс, төңкеріс.

басқа мемлекеттің аумағында тұратын халықтың шағын бір бөлігі, бұрынғы өз Отанынан тысқары жерлерге қоныстанған адамдар.

балшықтан қаланып биік етіп салынған қоршау.

күміс, жез қаптырмалармен безендіріп, қалташалар салған жалпақ былғары белдік.

монғолдың «ханның жері» деген мағынадағы сөзі

бірнеше рудың бірлестігі.Оны басқарған би.

ханның жеке басын қорғайтын жасауыл.

қозы-лақ байлайтын ағытылмалы бұршағы бар, қыл арқанға тағылған қысқа жіптер.

қайтыс болған ер адамның тірі кезінде мініп жүрген атының жал-құйырығын күзеп, жылына дейін құр жіберу(мінбеу), асына сою.