ข้อใดผิดเกี่ยวกับกาพย์ฉบัง ๑๖

• บทหนึ่งมี ๑๖ คำ

• มีจำนวนวรรค ๔ วรรค วรรคละ ๔ คำ

• คำสุดท้ายของวรรคสามเป็นคำส่งสัมผัสในบทถัดไป

• มีจำนวน ๓ วรรค วรรคแรก ๖ คำ วรรคสอง ๔ คำ วรรคสาม ๖ คำ

คำตอบใดเหมาะสมที่สุดในการเติมคำประพันธ์วรรคที่เว้นไว้

"งอกเงยงดงามในป่า ............................. นี่หรือคือพุทธชาด"

• ดอกไม้มากคุณค่า

• ขาวสะอาดตา

• กลีบกระจายคล้ายดารา

• ดอกขาวก้านใบเขียว

คำตอบใดเหมาะสมที่สุดในการเติมคำประพันธ์วรรคที่เว้นไว้

"กุ่มบกกุ่มน้ำเหลืองนวล      ............................................     พุดซ้อนหอมหวนเกินใคร ”

• ชวนดมชมชื่น

• บานเช้าสีเหลือง

• สายหยุดกลิ่นอวล

• ปั่นป่วนความหอม

สมัยโบราณนิยมแต่งกาพย์ฉบัง ๑๖ เพื่อจุดประสงค์ใด

• พากย์โขน

• ถวายพระพร

• บรรยายฉาก

• อธิบายความ

ข้อใดเป็นกาพย์ฉบัง ๑๖ จำนวน ๑ บท

• ดอกไม้ของไทยงดงาม มีหลากหลายนาม ให้ชนชื่นชมดมดู

• ดอกกาฬพฤกษ์สีแสด ลมและไอแดดหยอกเย้า เกรงว่าเจ้าจะเฉา

• เจ้าดอกกัลปพฤกษ์ สวยสมใจนึก ใกล้ค่ำย่ำดึก ดอกกัลปพฤกษ์งดงาม

• กาฬพฤกษ์สดใส งดงามเกินใคร ก้านใบสีดำ ยิ่งทำให้สีเจ้าเด่น

กาพย์ฉบัง ๑๖ มักนิยมนำมาแต่งร่วมกับคำประพันธ์ชนิดใด

• กลอน

• ร่าย

• ฉันท์

• โคลง

ข้อใดเหมาะสมที่จะเติมลงในเว้นวรรคที่ว่าง " ราชาวดีสีขาว .................................... เมื่อยามลมโชยโปรยมา "

• รวงยาวกลิ่นหอม

• ก้านใบนั้นออกสีขาว

• เหมือนรวงข้าวย้อย

• กลิ่นหอมร้อนผ่าว

สัมผัสบังคับของกาพย์ฉบัง ๑๖ คือข้อใด

• คำสุดท้ายของวรรคแรกสัมผัสกับคำที่สี่ของวรรคสอง

• คำสุดท้ายของวรรคแรกสัมผัสกับคำที่สองของวรรคสอง

• คำสุดท้ายของวรรคแรกสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคสาม

• คำสุดท้ายของวรรคแรกสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคสอง

จงเติมคำประพันธ์ต่อไปนี้ให้ครบถ้วน

"ลองแต่งลองเขียนฉบัง      ..................๑.................     ..................๒................"

• ๑ ครูให้เขียนกาพย์ฉบัง        ๒ จึงนั่งพากเพียร

• ๑ เพราะว่าครูสั่ง     ๒ จะตั้งใจเขียน

• ๑ มาดูแผนผัง      ๒ แล้วนั่งลงมือขีดเขียน

• ๑ แหมเขียนยากจัง ๒ ดูผังยังเขียนไม่ได้

ข้อใดกล่าว "ไม่ถูกต้อง" เกี่ยวกับข้อบังคับของกาพย์ฉบัง ๑๖

• คำสุดท้ายของบทเป็นคำส่งสัมผัสที่เรียกว่าสัมผัสระหว่างบท

• คำสุดท้ายของทุกวรรคต้องมีรูปวรรณยุกต์เท่านั้น

• กาพย์ฉบัง ๑ บท มี ๑บาท และ ๑ บาท มี ๓ วรรค

• กาพย์ฉบัง ๑ บท มีสัมผัสบังคับเพียงจุดเดียว (ไม่นับสัมผัสระหว่างบท)