Шыңжаң өлкесіндегі шекара бөлінісі

Шәуешек аймағы губернаторының тілмәші Демежанның халық тағдырын өз пайымымен бағамдаған сәттері қандай?

Демежанның әкесі Керімбай зәңгі қандай лауазымға ие болды?

Шекара бөлінісі сәтіндегі қарапайым халықтың күйінген хәлі шығармада қалай суреттелген?

Шекара бөлінісі сәтіндегі қарапайым халықтың күйінген хәлі шығармадағы тартысты ширықтыра түскен. Бұл күндері не істерін білмей, екі ұдай күйге түсіп, миы басына, басы тымағына сыймай, қиналып жүрген қазақ тіпті көп-ақ.

Ақшоқының бөктерін мекендеп, егін салумен айналысып келген Диханбай ауылының хәлі тіпті аянышты. Өз руластары болса алыста - Шар-Қызылсу бойында.

Шекара сызығы дәл осы Диханбай жайлап отырған ауылдың үстімен жүрмек. Қысылған сәтте "Екі патшалыққа қоспай-ақ, қалдырып кетсеңдер қайтеді? Патшасыз қалдық деп өкпелемес едік", - дегенді айтады.

Автор мұндай ауыр сәтті "Ақтабан шұбырындыдан" кейінгі еріксіз босқындыққа ұшыраған бір кезең ретінде суреттейді.

Осындай қиын-қыстау сәтте кездесіп қалатын қазақтың алауыздығынан туындайтын күлкілі жағдайлар да шығарма оқиғасын шынайыландыра түседі. Сондай оқиғаның бірі - Мәмбет руының екі адамы Тоқа мен Қойлыбай арасында болады.

"Қойлыбайы жоқ жер болса болды, бейіштен кем көрмеймін", - деп Тоқа таңдауды Қойлыбайға салса, "Тоқа арманда қалмасын, Тоқанның төбесін көрмей жүрсем болды", - деп Қойлыбай қырсығады.

Екеуінің ерегісе шекара сызығын жүргізіп келе жатқандардың жұмысына бөгет болады. Ақыры бұл іске шекара комиссиясы араласып, Ши амбы.