1.หลักฐานใดที่บ่งบอกว่าการแสดงโขนมีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา

• หลักศิลาจารึก

• จดหมายเหตุของราชทูตอังกฤษ

• สมุดข่อยโบราณ

• จดหมายเหตุของลาลูแบร์

2.สิ่งใดที่การแสดงโขนได้รับอิทธิพลมาจากการแสดงกระบี่กระบอง

• การต่อสู้

• การพากย์ เจรจา

• การใช้เพลงหน้าพาทย์

• การแบ่งประเภทของผู้แสดง

3.ข้อใดต่อไปนี้เป็นลักษณะสำคัญของการแสดงละคร

• มีตัวละครหลักหลายตัว

• มีการร่ายรำ

• มีแบบแผนการแสดง

• มีบทตลก หยาบคาย

4.ข้อใดต่อไปนี้เป็นความหมายของรำ และระบำ

• เป็นการร่ายรำประกอบเพลงและดนตรี ไม่เล่นเป็นเรื่องราว

• เล่นเป็นเรื่องราว มีบทร้อง และบทเจรจา

• มีการพากย์และเจรจา

• มีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันไปแต่ละภูมิภาค

5.การร่ายรำที่มีผู้แสดง 1-2 คน ไม่เล่นเป็นเรื่องราว รำเข้ากับทำนองเพลงและดนตรี เป็นลักษณะของการแสดงชนิดใด

• ละคร

• โขน

• ระบำ

• รำเดี่ยวและรำคู่

6.การแสดงที่มีผู้แสดงตั้งแต่ 2 คน ขึ้นไป ไม่เล่นเป็นเรื่องราว รำเข้ากับทำนองเพลงและดนตรี

• ละคร

• การแสดงนาฏศิลป์พื้นเมือง

• ระบำ

• รำเดี่ยวและรำคู่

7.เป็นการแสดงที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมแต่ละท้องถิ่น ตามสภาพแวดล้อม อาชีพ และอุปนิสัยของคนในท้องถิ่น เป็นลักษณะของการแสดงประเภทใด

• ละคร

• นาฏศิลป์พื้นเมือง

• รำเดี่ยว

• ระบำ

8.ข้อใดต่อไปนี้เป็นจุดมุ่งหมายของการแสดง นาฏศิลป์พื้นเมือง

• เพื่อสืบทอดนาฏกรรมชั้นสูงของไทย

• เพื่ออนุรักษ์แบบแผนการแสดงแบบดั้งเดิม

• เพื่อความสนุกสนานรื่นเริง และพักผ่อนหย่อนใจ

• เพื่อการศึกษา และทำวิจัยต่อยอด

9.เป็นการแสดงที่มีจังหวะช้า เนิบนาบ การร่ายรำมีความอ่อนช้อย นุ่มนวล เป็นลักษณะการแสดงของภาคใค

• ภาคเหนือ

• ภาคกลาง

• ภาคอีสาน

• ภาคใต้

10.ข้อใดต่อไปนี้ เป็นชื่อชุดการแสดงของภาคใต้

• รองเง็ง ฟ้อนที ฟ้อนสาวไหม

• เต้นกำรำเคียว รำโนรา

• เซิ้งสวิง ตาลีกีปัส

• โนรา หนังตะลุง รองเง็ง