การทำ Localisation ในโซ่อุปทานมีความหมายหลักคือข้อใด

• การนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศทั้งหมด

• การผลิตและจัดซื้อวัตถุดิบในประเทศหรือภูมิภาคใกล้ตลาด

• การลดจำนวนซัพพลายเออร์ทั่วโลก

• การขยายตลาดไปต่างประเทศ

เหตุการณ์ใดเป็นตัวอย่างของแรงผลักดันให้เกิดการทำ Localisation

• การขยายสาขาร้านค้าในต่างประเทศ

• การออกโปรโมชั่นราคาพิเศษ

• การเปิดตัวสินค้าใหม่

• วิกฤตทะเลแดงที่ทำให้ต้องเปลี่ยนเส้นทางขนส่ง

กลยุทธ์ “Just in Case” ในการจัดการโซ่อุปทาน เน้นเรื่องใด

• การเก็บสต็อกให้น้อยที่สุด

• นำเข้าสินค้าทั้งหมด

• การเตรียมพร้อมเพื่อรับมือความไม่แน่นอน

• การจัดซื้อจากซัพพลายเออร์รายเดียว

"ลดคาร์บอนฟุตพรินต์จากการขนส่งระยะไกล" เป็นประโยชน์ด้านใดในการ Localisation

• Market Responsiveness

• Cost Reduction

• Efficiency

• Sustainability

ระดับ Stage III ของ Localisation หมายถึงข้อใด

• Localisation 100%

• Localisation ไม่เกิน 70%

• Localisation ไม่เกิน 50%

• Localisation ไม่เกิน 25%

ตัวชี้วัดด้านใดสามารถพัฒนาได้ชัดเจนแม้ทำ Localisation เพียง 25–50%

• Resilience และ Quality Control

• Efficiency และ Cost Reduction

• Sustainability และ Efficiency

• Cost Reduction และ Market Responsiveness

การทำ Localisation เกิน Stage III มักทำให้เกิดผลใด

• ลดต้นทุนและเพิ่มความยืดหยุ่น

• ต้นทุนสูงขึ้นและประโยชน์ลดลง

• คุณภาพเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง

• ความยั่งยืนเพิ่มขึ้นแบบไม่มีขีดจำกัด

ตัวเลือกต่อไปนี้ ข้อใดมีความท้าทายในการ Localisation มากที่สุด

• คุณภาพสินค้าท้องถิ่นที่ไม่สม่ำเสมอ

• จำนวน Supplier ที่มีจำกัด

• Supplier ท้องถิ่นการขาดเทคโนโลยีที่ทันสมัย

• ต้นทุนของสินค้าท้องถิ่นที่สูงขึ้น