Mang Utas : “Lo… kadieu sakeudeung, urang ngopi heula!”
Si Alo : “Aéh… sugan téh saha, meni pangling ari diharudung sarung mah”
Mang Utas : “Puguh Lo, amang téh kabulusan, geus saminggu ieu di lembur urang Tasik mun peuting dugi ka isuk-isuk karasa nyecep tiis, amang mah asa di Palutungan Kuningan Lo.
Lamun ditilik tina jumlahna, anu keur paguneman téh aya ….