ใครคือผู้แต่งเรื่อง “พอใจให้สุข”

• ชมัยภร แสงกระจ่าง

• สุทธิลักษณ์ อำพันวงศ์

• ฐะปะนีย์ นาครทรรพ

• ศิริภรณ์ จิรับปภา

เรื่อง “พอใจให้สุข” แต่งด้วยคำประพันธ์ชนิดใด

• กลอนหก

• กลอนแปด

• กลอนสักวา

• กลอนดอกสร้อย

ข้อใดให้ความหมายคำว่า “สันโดษ” ได้ถูกต้องที่สุด

• ความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีของตน

• ความยินดีในสิ่งที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่

• ความถือตนว่ามีอำนาจบารมีเหนือผู้อื่น

• ความใจกว้างบริจาคทานอย่างสม่ำเสมอ

ข้อใดให้ความหมายของคำว่า “พอใจให้สุข” ได้ดีที่สุด

• จงหาความสุขให้ชีวิตตามความพึงพอใจของตน

• ความพอใจของแต่ละคนมีขอบเขตไม่เท่ากัน

• จงพอใจในสิ่งที่ตนเป็นแล้วจะพบกับความสุข

• ความสงบเป็นความสุขที่แท้จริงของมนุษย์

“แม้มิได้เป็นจันทร์อันสกาว จงเป็นดาวดวงแจ่มแอร่มตา” คำว่า “สกาว” มีความหมายตรงกับข้อใด

• ขาวสะอาด

• ความรื่นเริง

• ทำให้งาม

• ดวงเดือน

“ถือสันโดษบำเพ็ญให้เด่นดี ในสิ่งที่เราเป็นเช่นนั้นเทอญ” คำประพันธ์นี้ตรงกับคำสอนในข้อใด

• เห็นกงจักรเป็นดอกบัว

• รู้เขารู้เราแล้วท่านจะมีสุข

• จงพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่

• รักดีหามจั่วรักชั่วหามเสา

“แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง จงเป็นนางที่มิใช่ไร้ความดี” สัมผัสบังคับของคำประพันธ์นี้ คือข้อใด

• นุช-สุด

• ใช่-ไร้

• ที่-ดี

• (สะ) อาง-นาง

“แม้มิได้เป็นหงส์ทะนงศักดิ์ ...............................................” ควรเติมวรรคใดในคำประพันธ์ดังกล่าว

• ก็จงเป็นวันแรมที่แจ่มจาง

• ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา

• จงพอใจจอกปลวกที่แลเห็น

• ถือสันโดษบำเพ็ญให้เด่นดี

“แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง จงเป็นนางที่มิใช่ไร้ความดี” สัมผัสพยัญชนะในข้อใดอยู่ในวรรคเดียวกัน

• แม้-มิ สุด-สะ(อาง)

• สุด-สะ(อาง) นาง-นุช ได้-ดี

• แม้-มิ นุช-สุด

• แม้-มิ นุช-นาง ได้-ดี

ข้อใดต่างจากพวก

• สัมผัสใน

• สัมผัสบังคับ

• สัมผัสสระ

• สัมผัสเลือน