กาพย์เห่เรือ ม.6

ผู้ใดคือผู้ประพันธ์กาพย์เห่เรือ

• เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ (กุ้ง)

• พระบามสมเด็จพระพุทเลิศหล้านภาลัย

• พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

• สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

ข้อใดกล่าวถึงทำนองการเห่เรือไม่ถูกต้อง

• ช้าละวะเห่เป็นการเห่เมื่อพายเรือทวนกระแสน้ำ

• มูลเห่ใช้หลังจากเห่ทำนองช้าละวะเห่ไปแล้ ๒-๓ บท

• สวะเห่ใช้เห่เมื่อเรือกำลังจะเทียบท่า

• กล่าวถึงทำนองการเห่เรือผิดทุกข้อ

ข้อใดไม่ใช่ชื่อโขนเรือ

• สุวรรณหงส์

• พรหมินทร์

• ครุฑยุดนาค

• สมรรถชัย

คำที่ขีดเส้นใต้ในข้อใดไม่ได้หมายถึงนางอันเป็นที่รัก

• เพล็ดดอกออกแกมกัน ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร

• คางเบือนเบือนหน้ามา ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย

• โนรีสีปานชาด เหมือนช่างฉลาดวาดแต้มลาย

• เหมือนพรากจากนงเยาว์ เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง

ข้อใดแสดงให้เห็นลักษณะพิเศษของเรือได้เด่นชัดที่สุด

• เลียงผาง่าเท้าโผน เพียงโจนไปในวารี

• เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง

• สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์

• มังกรถอนพายพัน ทันแข่งหน้าวาสุกรี

ข้อใดกล่าวถึงชื่อพรรณไม้มากที่สุด

• สาวหยุดพุทธชาด บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป

• เต็งแต้วแก้วกาหลง บานบุษบงส่งกลิ่นอาย

• พิกุลบุนนาคบาน กลิ่นหอมหวานซ่านขจร

• พุดจีบกลีบแสล้ม พิกุลแกมแซมสุกรม

"เวรามาทันแล้ว จึงจำแคล้วแก้วโกมล

ให้แค้นแสนสุดทน ทุกข์จึงแจ้าเศร้าเสียดาย"

จากบทประพันธ์ปรากฏรสวรรณคดีใด

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

ข้อใดสะท้อนภาพการแต่งกายของสตรีไทยในอดีตอย่างชัดเจน

• เต็งแต้วแก้วกาหลง บานบุษบงส่งกลิ่นอาย

  หอมอยู่ไม่รู้หาย คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู

• งามทรงวงดั่งวาด งามมารยาทนาดกรกราย

  งามพริ้มยิ้มแย้มพราย งามคำหวานลานใจถวิล

• เพียนทองงามดั่งทอง ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย

  กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม

• ปลาสร้อยลอยล่องชล ว่ายเวียนวนปนกันไป

  เหมือนสร้อยทรงทรามวัย ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย

ข้อใดไม่มีการพรรณนาแบบนิราศ

• เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทิพากรจะตกต่ำ

  สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตาตรู

• ปลายกรายว่ายเคียงคู่ เคล้ากันอยู่ดูงามดี

  แต่นางห่างเหินพี่ เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร

• มะลิวัลย์พันจิกจวง ดอกเป็นพวงร่วงเรณู

  หอมมาน่าเอ็นดู ชูชื่นจิตคิดวนิดา

• กรีธาหมู่นาเวศ จากนคเรศโดยสาชล

  เหิมหื่นชื่นกระมล ยลมัจฉาสารพันมี

ข้อใดกล่าวถึงเวลาเช้า

• เพรางายวายเสพรส แสนกำสรดอดโอชา

  อิ่มทุกข์อิ่มชลนา อิ่มโศกาหน้านองชล

• รอนรอนสุริยโอ้ อัสดง

  เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง ค่ำแล้ว

• ยามสองฆ้องยามย่ำ ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง

  เสียงปี่มี่ครวญเครง เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน

• เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทิพากรจะตกต่ำ

  สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตาตรู