ข้อใดมิใช่จุดมุ่งหมายในการแต่งอิศรญาณภาษิต

• เพื่อระบายความน้อยพระทัย

• เพื่อแสดงความสามารถทางกวีนิพนธ์

• เพื่อถวายพระมหากษัตริย์

• เพื่อมุ่งสั่งสอน ให้คติข้อคิดแก่ผู้อ่าน

ข้อใดมิใช่เนื้อหาของอิศรญาณภาษิต

• เป็นสุภาษิตทางโลก

• เป็นสุภาษิตทางธรรม

• ไม่มีการหยิบยกเอากิเลสของมนุษย์ขึ้นมากล่าว

• ให้คติข้อคิดแทรกไว้ตลอดทั้งเรื่อง

“คนสามขาเขามีปัญญาหาไว้ทัก ที่ไหนหลักแหลมคำจงจำเอา” “คนสามขา” ในคำประพันธ์ข้างต้นนี้หมายถึงข้อใด

• คนเจ้าเล่ห์

• คนแก่ที่มีประสบการณ์

• คนพิการไม่สมประกอบ

• คนฉลาดรอบรู้

“ไฟไหม้ยังไม่เหมือนคนที่จนเอง ทำอวดเก่งกับขื่อคาว่ากระไร” “ขื่อคา” ในคำประพันธ์ข้างต้นหมายถึงข้อใด

• เครื่องจองจำ

• ส่วนประกอบของบ้าน

• อำนาจ

• กษัตริย์

“มิใช่ตายแต่เขาเราก็ตาย แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา” จากคำประพันธ์ข้างต้น ผู้แต่งต้องการให้ผู้อ่านปฏิบัติตามข้อใด

• จงทำความดีละเว้นความชั่ว

• จงอย่าประมาท

• จงอย่ากลัวความตาย

• จงอย่าดูถูกเทวดา

คำที่ขีดเส้นใต้ในข้อใดหมายถึง “ผู้เกิดก่อน”

• ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า

• ใจความว่าผู้มีคุณอย่าหุนหวน

• แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา

• ค่อยดำเนินตามไต่ผู้ไปหน้า

คำประพันธ์ในข้อใดสอนให้เป็นคนหนักแน่น

• อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว

• อันคดอื่นหมื่นคดกำหนดแน่ เว้นเสียแต่ใจมนุษย์สุดกำหนด

• ใครทำตึงแล้วหย่อนผ่อนลงเอา นักเลงเก่าเขาไม่หาญราญนักเลง

• เป็นบ้าจี้นิยมชมว่าเอก คนโหยกเหยกรักษายากลำบากหมอ

คำประพันธ์ในข้อใดสอนเรื่องการใช้คน

• จงฟังหูไว้หูคอยดูไป เชื่อน้ำใจดีกว่าอย่าเชื่อยุ

• อยากใช้เขาเราต้องก้มประนมกร ใครเลยห่อนจะว่าตัวเป็นวัวมอ

• เกิดเป็นคนเชิงดูให้รู้เท่า ใจของเราไม่สอนใจใครจะสอน

• เป็นผู้หญิงแม่หม้ายที่ไร้ผัว ชายมักยั่วทำเลียบเทียบข่มเหง

คำประพันธ์ในข้อใดสอนให้คิดก่อนทำ

• จำไว้ทุกสิ่งจริงหรือเท็จ พริกไทยเม็ดนิดเดียวเคี้ยวยังร้อน

• อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย น้ำตาลย้อยมากเมื่อไรได้หนักหนา

• เห็นเต็มตาแล้วอย่าอยากทำปากบอน ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล

• สิบดีไม่ถึงกับหนึ่งพาล เป็นชายชาญอย่าเพ่อคาดประมาทชาย

คำประพันธ์ในข้อใดเข้ากับสำนวนไทยว่า “ลูกขุนพลอยพยัก”

• ต้องหาม้ามโนมัยใหญ่ยาวรี สำหรับขี่เป็นม้าอาชาไนย

• เทศนาคำไทยให้เป็นทาน โดยตำนานศุภอรรถสวัสดี

• ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า ใครเลยเล่าจะไม่งามตามเสด็จ

• ต่อผู้ดีมีปัญญาจึงหารือ ให้เขาลือเสียว่าชายนี้ขายเพชร