๑. ใครเป็นคนแต่งบทละครพูด เรื่อง เห็นแก่ลูก  

• ก. คุณหญิงศรีนาถสุริยะ

• ข. พระยาอุปกิตศิลปสาร

• ค. ดอกไม้สด

• ง. รัชกาลที่ ๖

๒. ข้อใดมีความสำคัญที่สุดในบทละครพูด  

• ก. ฉาก 

• ข. บทบรรยาย  

• ค. บทสนทนา

• ง. ความสมจริง

๓. บทละครพูดเรื่องเห็นแก่ลูก แต่งด้วยคำประพันธ์ชนิดใด

• ก. กลอนสุภาพ  

• ข. ร้อยแก้ว

• ค. โคลงสี่สุภาพ

• ง. กาพย์ยานี ๑๑

๔. บทละครพูด เรื่อง เห็นแก่ลูก มีความดีเด่นตามข้อใด

• ก. เป็นบทละครพูดเรื่องแรกของไทย       

• ข. เป็นเรื่องที่ได้รับรางวัลมากที่สุดในสมัยนั้น

• ค. มีการใช้คำที่ค่อยข้างไพเราะ

• ง. มีลักษณะการแต่งเรื่องที่ไม่เหมือนเรื่องใด

๕. บทบรรยายในบทละครพูด มีประโยชน์มากที่สุดในข้อใด

• ก. เสริมเนื้อเรื่อง

• ข. เสริมบทสนทนา

• ค. เชื่อมบทสนทนา

• ง. กำกับบทให้ตัวละครแสดง

๖. “เครื่องประดับประดาเป็นของไม่มีราคา แต่ใช้ได้ดี ๆ” นักเรียนคิดว่าข้อความข้างต้นแสดงให้เห็นลักษณะของเจ้าของบ้านได้ตรงกับข้อใด  

• ก. สมถะ         

• ข. ยากจน

• ค. ไม่ฟุ่มเฟือย

• ง. ตระหนี่ถี่เหนียว

๗. “เห็นได้ว่าเป็นคนกินเหล้าจัด แต่งกายจะค่อนข้างจะปอน ๆ แต่ยังเห็นได้ว่าเคยเป็นผู้ดีมาครั้งหนึ่งแล้ว” นักเรียนคิดว่าข้อใดแสดงให้เห็นว่าเคยเป็นผู้ดี

• ก. คำพูด         

• ข. รูปร่าง        

• ค. หน้าตา

• ง. บุคลิกภาพ

๘. อ้ายคำปฏิบัติต่อแขกของนายเหมาะสมหรือไม่ เพราะเหตุใด

• ก. เหมาะสม เพราะสุภาพและรักษาประโยชน์ของนาย

• ข. เหมาะสม เพราะแสดงท่าทางให้แขกเห็นว่าไม่ไว้ใจอย่างชัดเจน

• ค. ไม่เหมาะสม เพราะไม่ควรให้แขกเข้าบ้านเมื่อไม่น่าไว้วางใจ

• ง. ไม่เหมาะสาม เพราะแสดงความสุภาพอ่อนน้อมมากเกินไป

๙. นักเรียนคิดว่าข้อใดเป็นคำกล่าวที่ไม่เหมาะสมแก่สถานการณ์

• ก. แกไม่ต้องนั่งคอยอยู่กับฉันหรอก มีธุระอะไรก็ไปทำเสียเถอะ

• ข. ถ้าจะต้องคอยอยู่เพราะฉันละก็ ฉันขอบอกว่าไม่จำเป็น แกจะไปก็ได้

• ค. ฮะ ๆ ฮะ ๆ แกเห็นท่าทางฉันมันไม่ได้การกระมัง

• ง. แต่ที่จริงฉันนะเป็นผู้ดีเหมือนกัน มีตระกูลไม่ต่างไม่เลวไปกว่าเจ้าคุณภักดีเลย

๑๐. เพราะเหตุใดพระยาภักดีฯ จึงให้เงินนายล้ำและขอร้องแกมบังคับให้รีบหนีไป

• ก. ให้ไปตั้งตัวใหม่

• ข. ให้ตอบแทนที่สำนึกตัวได้

• ค. ตอบแทนนายล้ำที่ยกแม่ลออให้

• ง. ให้เป็นสินน้ำใจในฐานะเพื่อนเก่า