๑. พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา

สายดิ่งทิ้งทอดมา                  หยั่งได้

เขาสูงอาจวัดวา           กำหนด

จิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้    หยั่งถึง

โคลงบทนี้มุ่งสอนเกี่ยวกับเรื่องใด

• ก. จิตใจคนยากที่จะทายได้

• ข. จิตใจคนไม่อาจรู้หรือเดาได้

• ค. จิตใจคนไม่อาจรู้หรือกำหนดได้

• ง. จิตใจคนลดเลียวเชื่อไม่ได้

๒. “รักกันอยู่ขอบฟ้า  เขาเขียว”  โคลงบาทนี้ให้ข้อคิดอะไรเป็นสำคัญ                                                              

• ก. คนเรารักกันต้องอยู่ให้ห่างกัน

• ข. คนเรารักกันต้องอยากอยู่ใกล้กัน

• ค. คนเราเมื่อเกลียดชังกันก็ควรอยู่ให้ไกล

• ง. ความรักหรือความเกลียดนั้นเป็นเรื่องของจิตใจ

๓. สัตว์ เช่น  วัว  ควาย  เมื่อตายแล้วยังเหลือเขาและหนังไว้ใช้ประโยชน์  หากมนุษย์ตายแล้วจะเหลือสิ่งใดไว้เป็นประโยชน์                                                          

• ก. ความชั่ว

• ข. ความดี

• ค. กระดูก

• ง. เถ้าถ่าน

๔. ตามเนื้อหาใน  โคลงโลกนิติ  คนโง่หรือคนฉลาดดูได้จากข้อใด                                                      

•   ก. ก้านบัว

• ข. คำพูด

• ค. มารยาท

• ง. การกระทำ

๕. คำประพันธ์ในข้อใดไม่มีคำที่แปลว่า“น้ำ”                            

• ก. ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร

• ข. คุณพระอาจารย์อ้าง อาจสู้สาคร

• ค. กลอุทกในตะกร้า เปี่ยมล้นฤามี

• ง. หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน

๖. คำประพันธ์ในข้อใดไม่มีโวหารเปรียบเทียบ (อุปมาโวหาร)                                                          

•   ก. คุณแม่หนาหนักเพี้ยง พสุธา

• ข. เป็นชื่อเป็นเสียงได้ แต่ร้ายกับดี

• ค. กลอุทกในตะกร้า เปี่ยมล้นฤามี

• ง. ดุจดวงศศิฉาย ดาวดาษ ประดับนา

๗. จากเนื้อหาใน “โคลงโลกนิติ”  สิ่งที่ลึกที่สุดคืออะไร          

• ก. ทะเล

• ข. มหาสมุทร

• ค. จิตใจมนุษย์

• ง. ขุมนรก

๘. โคลงโลกนิติ  บาทใดสอนให้ทำความดี                            

• ก. รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว

• ข. สนิมเหล็กเกิดแต่เนื้อ ในตน

• ค. มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ

• ง. ฝนทั่งเท่าเข็มเพียร ผ่ายหน้า

๙. โคลงโลกนิติ  บาทใดสอนไม่ให้ทำตามผู้อื่น                                

• ก. เห็นท่านมีอย่าเคลิ้ม ใจตาม

• ข. หยาบบ่มีเกลอกราย เกลื่อนใกล้

• ค. เอาเยี่ยงอย่างเพื่อนบ้าน อย่าท้อทำกิน

• ง. อ่อนหวานมานมิตรล้น เหลือหลาย

๑๐. “รู้น้อยว่ามากรู้     เริงใจ  

       กลกบเกิดอยู่ใน    สระจ้อย  

       ไป่เห็นชเลไกล      กลางสมุทร  

       ชมว่าน้ำบ่อน้อย    มากล้ำลึกเหลือ

จากคำประพันธ์นี้ ผู้แต่งมุ่งสอนอะไรแก่ผู้อ่าน      

• ก. สอนให้รู้จักควบคุมตัวเองให้อยู่ในกรอบ

• ข. อย่าโอ้อวดตนเองให้มากเกินไป

• ค. ให้รู้จักยอมเพื่อโอกาสในวันข้างหน้า

• ง. อย่าทำตัวให้ไม่มีประโยชน์