Hikaye (Anlatıcı, Bakış Açısı)

İbrahim hiç konuşmadan, kadının biraz ilerisinden

yürüyordu. Yüzü hep kırmızıydı. Daha on dokuzunu

bile tamamlamadığı için, kavga çıkaran öbür köylü

delikanlılarının pişkinliği henüz onda yoktu.

• I. Kişili Anlatım

• III. Kişi Anlatım

Ertesi sabah, dışarının parlak, neşeli ışıkları sessiz odanın panjurlarından içeri sızarak kanepeyle üzerinde yatanı hafif, şefkatli bir ışıkla sardı. Edgar Linton, başını yastığa koymuş, gözlerini kapatmıştı.

• I. Kişili Anlatım

• III. Kişi Anlatım

Birer uyduruk selâmla tanıştık. Pierre Loti benzeri genç adam. Kafam iyice karışmadıysa onu bir yerlerden tanıyorum.

• I. Kişili Anlatım

• III. Kişi Anlatım

Çok beklememe gerek kalmadı. İşleri bittiğinde hepsi birden benim odama girdiler ve yarım ay biçiminde çevremi sardılar. Kısa bir süre tek söz etmeden, bakışlarıyla birbirlerine sorular sorarak beni incelediler.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

Kız çilliydi. Saçlarını fabrika kadınlarınınki gibi kundak etmişti. Ama bacaklarındaki blucin iyi bir markaydı.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

Profesör Osman, onu hastanedekinin tersine büyük bir alaka ile muayene etti. Hatta tatlı dilini Borlu o kadar övdüğü hâlde suratı hep canı sıkılmış gibi duran doktor İrfan’ın aksine, Doktor Osman sahiden tatlı dilli, güler yüzlü idi.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

Profesör Osman, onu hastanedekinin tersine büyük bir alaka ile muayene etti. Hatta tatlı dilini Borlu o kadar övdüğü hâlde suratı hep canı sıkılmış gibi duran doktor İrfan’ın aksine, Doktor Osman sahiden tatlı dilli, güler yüzlü idi.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

“Ben koşup yetişmeseydim, kim bilir kim kapacaktı.”, “Doğru avradım, savol. Allah razı olsun senden.”, “İnsan böyle bir kısmette, durun avradıma diyeyim der mi? Demez. Koşan sırtlar, alır gelir.”, “Ya biz yetişene, başkasına gideydi?, “Demek ki Mevla’m, bizim ihtiyar sırtlarımıza kısmet etmiş onu.”

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

Birdenbire karşıdan iri, kara, bir köpek çıktı. Koşarak geliyordu. Arkasından, birkaç adam kalın sopalarla kovalıyorlardı. Bize “Kaçınız, kaçınız; ısıracak!” diye bağırdılar. Korktuk, şaşırdık. Öyle kaldık. Evvelâ ben biraz kendimi toparlayarak “Aman kaçalım!..” dedim. Gözleri ateş gibi parlayan köpek bize yetişmişti.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı

Birdenbire fırladı. Başucundaki küçük pencereyi açarak aşağıya baktı. Bir buçuk adam boyu vardı. Amerikan bezinden donuyla gömleğinin üstüne bir şey almayı bile düşünmeden, yalınayak, aşağıya, bahçeye atladı.

• Kahraman Bakış Açısı

• Gözlemci Bakış Açısı

• Hakim Bakış Açısı