สิ้นแผ่นดินสิ้นรสสุคนธา      วาสนาเราก็สิ้นเหมือนกลิ่นสุคนธ์

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

ไม่รักเราเราจักไม่รักใคร             เอ๊ะน้ำตาเราไหลทำไมฤา

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร         ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

ประไพพักตร์ลักษณ์ล้ำล้วนขำคม             ทั้งเนื้อนมนวลปรางออกเต่งทรวง

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

จะเจ็บจำไปถึงปรโลก               ฤๅรอยโศกรู้ร้างจางหาย

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

งามเขาเป็นกิ่งกาญจนา              งามตานิลรัตน์รูจี

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

พี่ชมโฉมโลมลูบด้วยใจงาม          ทราบสวาทดิ้นไปไม่ไยดี

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

ฮึดฮัดขัดแค้นแน่นใจ                ตาแดงดั่งแสงไฟฟ้า

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

จะโรยร้างห่างสิ้นกลิ่นมาลี               จำปีเอ๋ยกี่ปีจะมาพบ

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย

ถึงราตรีมีจันทร์อันอำไพ                    ไม่เห็นโฉมประโลมใจก็มืดมน

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง      

• สัลลาปังคพิสัย