เจ้าฟ้าธรรมธิเบศรทรงพระนิพนธ์กาพย์เห่เรือขึ้นเนื่องในโอกาสใด

• ก. โดยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศประพาสทางน้ำในเดือนสิบสอง

• ข. ในงานฉลองกรุงศรีอยุธยา

• ค. ในงานเทศกาลทองดผ้าพระกฐิน

• ง. โดยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศไปนมัสการพระพุทธบาท

ลักษณะคำประพันธ์ของกาพย์เห่เรือคือข้อใด

• ก. เป็นคำประพันธ์ที่แต่งด้วยกาพย์เห่

• ข. เป็นคำประพันธ์ที่แต่งด้วยกาพย์ยานีและโคลงสี่สุภาพ

• ค. เป็นคำประพันธ์ที่แต่งด้วยกาพย์ยานี โดยมีโคลงสี่สุภาพนำ ๑ บท

• ง. เป็นคำประพันธ์ที่แต่งด้วยกาพย์ยานีสลับกับโคลงสี่สุภาพบทต่อบท

กาพย์เห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร ไม่มีลักษณะข้อใด

• ก. บทพรรณนาชมนก

• ข. บทพรรณนาชมไม้

• ค. บทพรรณนาสัตว์ป่า

• ง. บทรำพึงรำพันถึงนางผู้เป็นที่รักทำนองนิราศ

ข้อใดคือจุดมุ่งหมายในการเห่เรือของไทย

• ก. เพื่อเป็นพุทธบูชา

• ข. เพื่อใช้ในพระราชพิธี

• ค. เพื่อบูชาเทพเจ้า

• ง. เพื่อให้จังหวะฝีพายและให้ความเพลิดเพลิน

เรือพระที่นั่งเมื่อจวนจะถึงที่ประทับ คนเห่จะเห่ทำนองใด

• ก. มูลเห่

• ข. ช้าลวะเห่

• ค. โห่เห่

• ง. สวะเห่

การใช้ลำนำการเห่เรือแบบใดที่ใช้เห่เรือหลวง

• ก.ช้าลวะเห่

• ข. มูลเห่

• ค. สวะเห่

• ง. เห่ครวญ

กระบวนเรือที่พรรณนาไว้ในกาพย์เห่เรือมีลักษณะอย่างไร

• ก. เป็นกระบวนเรือรบ

• ข. เป็นกระบวนเรือที่มีหัวเรือเป็นรูปสัตว์ต่าง ๆ

• ค. เป็นกระบวนเรือในพระราชพิธีพยุหยาตราทางชลมารค

• ง. เป็นกระบวนเรือที่ประดับประดาด้วยดอกไม้ต่าง ๆ สวยงามมาก

“แก้มช้ำช้ำใครต้อง อันแก้มน้องชำเพราะชม

ปลาทุกทุกข์อกตรม เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง”

คำประพันธ์ข้างต้นนี้ใช้ศิลปะในการแต่งบทใด

• ก. ใช้คำซ้ำ

• ข. สัมผัสอักษร

• ค. เล่นคำ

• ง. สัมผัสสระ

“ชาย” ในข้อใดที่มีความหมายต่างกับข้ออื่น

• ก. คางเบือนเบือนหน้ามา ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย

• ข. กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม

• ค. ไพเราะเพราะกังวาน ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย

• ง. ลมชายพัดผิวเนื้อเรียมสงวน

“ยามสองฆ้องยามย่ำ ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง”

“ยามสอง” คือเวลาอะไร

• ก. สองทุ่ม

• ข. เที่ยงคืน

• ค. ตีสอง

• ง. ย่ำค่ำ