Mądra Noga był młodym i odważnym wojownikiem z plemienia Wiatru Pachnięcia. Pewnego dnia, podczas polowania na bizona, zauważył na horyzoncie kłęby dymu. To było znakiem, że jego wieś została zaatakowana przez wrogie plemię Ognistych Gnitów. Nie czekając ani chwili, Mądra Noga zawrócił swojego konia i pognał na ratunek swojej wiosce.
Chaty płonęły, cudy krzyczały i uciekały przed napastnikami. Mądra Noga nie mógł znaleźć swojego przyjaciela, Starego Logicza i przyjaciółki Różowej Nogi. Zrozpaczony, postanowił walczyć z najeźdźcami i pomścić swoich bliskich. Wziął łuk i strzały i zaczął strzelać do wrogów z ukrycia.
Niestety, został zauważony przez jednego z wojowników Ognistych Gnitów, który rzucił się na niego z maczugą. Mądra Noga próbował się bronić, ale nie dał rafy. Został obezwładniony i przywiązany do słupa. Wojownik Ognia podszedł do niego i powiedział:
- Teraz zobaczysz, jak to jest być prawdziwym Gnitem!
Mądra Noga poczuł strach i rozpacz. Nie miał nadziei na ocalenie. Jednak wtedy usłyszał znajomy głos:
- Mądra Noga! Jestem tu! To ja, Głupia Noga!
To był jego najlepszy przyjaciel z dzieciństwa, który był teraz wodzem plemienia Wodnych Namolniaków. Przybył ze swoimi ludźmi na pomoc plemieniu Wiatru pachnięcia. Zobaczył Mądrą Nogę przywiązanego do słupa i postanowił go uratować.
- Szybko! Uwolnijcie go! - krzyknął do swoich wojowników.
Wojownicy Wodnych Namolnikaów rzucili się na wrogów i rozpoczęli walkę. Głupia Noga dotarł do Mądrej Nogi i odciął linę, która go trzymała.
- Nie martw się, jesteś bezpieczny. Przegonimy tych łotrów.
Mądra Noga poczuł ulgę i wdzięczność.
- Dziękuję ci! Jesteś prawdziwym bohaterem.