นามแฝงที่ใช้ในการแต่ง บทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก คือ

• พระขรรค์เพชร

• พระขันเพชร

• พระเพชรขัน

• พระขรรเพชร

เรื่อง เห็นแก่ลูก ใครไม่ได้เป็นตัวละครแสดงในฉาก

• แม่ลออ

• แม่นวล

• นายล้ำ

• อ้ายคำ

เรื่องเห็นแก่ ลูก มีทั้งหมด กี่องค์

• 4

• 3

• 2

• 1

นักเรียนคิดว่า เห็นแก่ลูก ใช้ภาษาในระดับใดเป็นการเขียน

• พิธีการ

• ทางการ

• ปาก

• ไม่มีข้อใดถูก

ละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก มีลักษณะการแต่งอย่างไร

• เป็นการเขียนเรียงความ

• อธิบายเหตุการณ์

• การพูดโต้ตอบของตัวละคร

• ละครแบบแฟนตาซี

“...ใต้เท้ามีบุญแล้วจะมาจดมาจำคนเช่นผมยังไงได้”

    ผู้พูดกล่าวด้วยความรู้สึกใด

• ตรอมใจ

• น้อยใจ

• อกหัก

• เสียใจ

สาเหตุใดที่ทำให้นายล้ำ เปลี่ยนความคิดจากความเห็นแก่ตัว เป็นเห็นแก่ลูก

• ผลตอบแทนที่นายล้ำได้รับ

• พระยาภักดีนฤนาถชี้แจงให้เข้าใจ

• ภาพของพ่อในความคิดของแม่ลออ

• นายล้ำสำนึกผิดได้เองจากแหวนแม่ลออ

พระยาภักดีนฤนาถ ควรได้รับการยกย่องในเรื่องใด

• พูดจริงทำจริง

• มีเมตตากรุณา

• พูดจาไพเราะ

• รวย จบ

“...นี่แกเพิ่งรู้สึกตัวแหละหรือว่า แม่ลออเป็นลูกแก ที่จริงฉันเองก็เกือบจะลืมเสียแล้วว่า แกน่ะเป็นพ่อแม่ลออ”

     เจตนาของผู้พูด คืออะไร

• ตำหนิ

• เยาะเย้ย

• ชี้แจง

• เตือนให้คิด

คำพูดในข้อใดที่ทำให้บทละครเรื่องนี้ สมควรตั้งชื่อว่า   

“เห็นแก่ลูก”

• เด็กคนนี้ดีเกินที่จะเป็นลูกผม ผมมันเลวทรามเกินที่

  จะเป็นพ่อเขา

• อย่าได้บอกความจริงแก่แม่ลออเลย  ให้เขาคงนับถือ

  รูปผมอันเก่านั้นว่าเป็นพ่อเขา

• หล่อนได้เขียนรูปพ่อของหล่อนขึ้นไว้ในใจ เป็นคนดี 

  ไม่มีที่ติ ผมไม่ต้องการจะลบรูปนั้นเสียเลย

• พอถึงวันแต่งงานแม่ลออ เจ้าคุณได้โปรดให้แหวนนี้

  แก่เขา บอกว่าเป็นของรับไหว้ของผม ส่งมาแทนตัว