Mierniki opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych

Metody oceny oplacalności przedsięwzięć inwestycyjnych dzielą się na:

• proste i złożone

• stałe i zmienne

• statyczne i dynamiczne

• obowiązkowe i fakultatywne

Metody dyskontowe w finansowej ocenie opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych w stosunku do metod prostych:

• uwzględniają zmianę wartości pieniądza w czasie

• nie uwzględniają kosztu kapitału

• uwzględniają inflację

• uwzględniają korzyści i koszty społeczne

Do metod statycznych w ocenie opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych zalicza się:

• NPV

• MIRR

• ROI

• IRR

Jeżeli ROI = 15%, to:

• projekt jest opłacalny

• na każdą złotókę nakładow przypada 15 zł zysku netto

• na każdą złotówkę nakladów przypada 15 gr zysku netto

Dyskontowanie, to:

• ustalanie wartości przyszyłej danej kwoty kapitału

• ustalanie wartości obecnej danej kwoty kapitału

• dopisywanie odsetek do kapitału

• uwzględnianie w obliczeniach inflacji

Przedsięwzięcie inwestycyjne jest nieopłacalne, jeżeli:

• NPV > 0

• NPV < 0

• IRR > 0

• żadna z powyższych

NPV to:

• suma zdyskontowanych nakładów i zdyskontowanych korzyści

• różnicą między zdyskontowanymi korzyściami a zdyskontowanymi nakładami

• różnica między zdyskontowanymi nakładami a zdyskontowanymi korzyściami

• iloraz zdyskontowanych korzyści i zdyskontowanych nakładów

IRR, to taka stopa dyskontowa, dla której:

• NPV > 0

• NPV < 0

• NPV = 0

Jeżeli IRR = 20%, a stopa dyskontowa wynosi 15%, to:

• NPV > 0

• NPV < 0

• NPV = 0

• NPV może mieć dowolną wartość

MIRR różni się od IRR:

• poziomem stopy procentowej

• poziomem stopy reinwestycji

• wielkością korzyści generowanych przez przedsięwzięcie inwestycyjne

• wielkością nakładów generowanych przez przedsięwzięcie