3-мәтін
1.Қамшы — ат-көлік, мал айдауға арналған жабдық. Қамшы арқылы жауынан қорғана алатын не жайратып салатын адамдар «қамшыгер» атанады. Қамшыгерлік тума қабілет емес десек те, адам табиғатындағы тездік, ептілік, оралымдылық, дәлдік, мергендік, қырағылық, сезімталдық, өткірлік, батылдық, қайраттылық, сескенбейтін серттілік сияқты ішкі қасиеттермен ұштасып жататын мамандық.
2.Жастайынан қамшыгерлікке құмарту не жастайынан қамшыгерлікке баулу, тәрбие алу, қамшыгер мамандардан үйрену, қамшыны ұстай білу, қамшымен ұра білу, қарсыласы қай жерінен қалай ұрғанда естен танады, аттан түседі, жараланады, мұның бәрін қолмен қойғандай қапы жібермейтіндей білу шарт. Қамшы — көп сәтте ат үсті шайқастың қаруы. Қамшыны бір-ақ рет ұрған, бір ұрғанда дәл тигізген және айтылған шарттарды бұлжытпай орындаған адам қамшыгер бола алады.
3.Жабдық және қару ретінде ұсталған қамшыны ұруы мен тиюіне қарай қамшы үйіру, қамшылай білу, қамшымен жасқау, сипай қамшылау, батыра қамшылау, орай тарту, шықпыртып жіберу, көсіп жіберу, баса тарту, серпе тарту, салып жіберу, тартып жіберу, тіле тарту, көстите салу, шекесін шеруен аттандыру сияқты сөздер арқылы қамшының қалай ұрылып, қандай зардаптигізе алатынынбілдіреді. Қай жерден қалай ұруға байланысты қамшы теседі, тіледі, сызады, осады, көгертеді, езеді, жаралайды, сындырады.
4.Жан-жануарлардың, адамның талмау және осал жерлері болады. Адамда шеке, самай, құлақ шеке, маңдай көз, қастық, тоғыз тарау шынтақ, қызыл асық, аяқтың үсті (басы). Ит пен қасқырда — қара тұмсық; бура, айғыр, бұқаларда — қасқамаңдай, орай тұсы талмау және осал жерлері саналады. Қай жерінен ұруды қамшыгерлер өзі таңдап алады немесе қарбалас сәтте қай жері орайлы келсе, сол жерден ұрады.
9. «Қамшыны бір-ақ рет ұрған, бір ұрғанда дәл тигізген және айтылған шарттарды бұлжытпай орындаған адам қамшыгер бола алады» деген жолдарға сәйкес қамшыгер бойындағықасиет