Американдық психолог Шерри Постник-Гудвин "цифрлық ұрпақтың" балалары мен жасөспірімдерін былайша сипаттайды: «Олар сөйлесу үшін мәтін түріндегі хабарды ұнатады. Интернет әлемінде тіпті ешқашан да көрмеген достарымен сөйлеседі. Егер ата-аналары олардың бос уақытын ұйымдастырып бермесе, олар көшеге де өте сирек шығады. Өмірлерін ұялы телефонсыз елестете алмайды. Олар жоғары технологиялар жоқ әлемді ешқашан да көрген емес. Компьютерлердегі кітаптарды көреді және қай жағынан болсын жылдам нәтижеге алуға ұмтылады. Бұл ұрпақ экономикалық депрессия кезеңінде өскендіктен, олардың барлығы тек қана табысты болсам деп армандайды. Ондай балалардың көпшілігі тез есейіп кетеді, өзінің жас мөлшерінен әлдеқайда үлкен көрінеді».