ข้อใดคือวัตถุประสงค์หลักของการใช้เทคนิคโครมาโตกราฟีแบบกระดาษในการทดลองนี้?

• เพื่อดูดซับน้ำจากสารละลาย

• เพื่อทำให้สารกลายเป็นของแข็ง

• เพื่อแยกสารสีต่าง ๆ ออกจากกันตามสมบัติทางกายภาพ

• เพื่อทำลายโครงสร้างของพิกเมนต์

เหตุใดจึงนิยมใช้ตัวทำละลายอินทรีย์อย่างแอซีโตนในการสกัดสารสีจากใบไม้?

• เพราะสามารถละลายเฉพาะแป้ง

• เพราะมีความเป็นขั้วสูงกว่าน้ำ

• เพราะสามารถทำลายผนังเซลล์และละลายพิกเมนต์ได้ดี

• เพราะไม่ทำให้เกิดการระเหย

สารสีใดที่ไม่มีขั้วมากที่สุด และเคลื่อนที่ได้ไกลที่สุดบนกระดาษโครมาโตกราฟี?

• คลอโรฟิลล์ เอ

• คลอโรฟิลล์ บี

• แคโรทีน

• แซนโทฟิลล์

หลักการพื้นฐานของโครมาโตกราฟีแบบกระดาษคืออะไร?

• การกลั่นแยกสารด้วยอุณหภูมิ

• การเกิดฟองแก๊สในสารผสม

• การแยกสารตามความแตกต่างในการละลายและการยึดเกาะ

• การตกผลึกของสารต่างชนิด

คำว่า “วัฏภาคคงที่” (Stationary phase) ในการทดลองนี้หมายถึงอะไร?

• ตัวทำละลาย

• กระดาษกรองที่ดูดซับสาร

• บีกเกอร์ที่บรรจุสาร

• สารสีที่ถูกสกัดออกมา

การคำนวณค่า Rf ใช้สูตรใดต่อไปนี้?

• น้ำหนักของสาร / ปริมาตรตัวทำละลาย

• ระยะทางที่สารเคลื่อนที่ / ระยะทางที่ตัวทำละลายเคลื่อนที่

• เวลาที่สารเปลี่ยนสี / ปริมาณตัวทำละลาย

• ปริมาณของใบไม้ / ความเข้มของสี

ข้อใด ไม่ใช่ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการแยกสารด้วยโครมาโตกราฟี?

• สภาพขั้วของสารที่เป็นองค์ประกอบในสารตัวอย่าง

• การใช้เปลวไฟให้ความร้อน

• ความสามารถในการละลาย

• ความสามารถในการดูดซับกับกระดาษ

หากทำโครมาโทกราฟีแล้วเกิดการแยกได้ 3 จุด จะสรุปได้อย่างไร?

• มีสารองค์ประกอบอย่างน้อย 3 ชนิด

• มีสารองค์ประกอบ 3 ชนิดเท่านั้น

• สารทั้ง 3 จุดเป็นสารบริสุทธิ์

• ค่า Rf จะเท่ากันทุกจุด

เรียงลำดับ สภาพขั้วของ pigment จากขั้วน้อยที่สุดไปมากที่สุด ข้อใดถูกต้อง?

• แคโรทีน < แซนโทฟิลล์ < คลอโรฟิลล์ เอ < คลอโรฟิลล์ บี

• คลอโรฟิลล์ บี < คลอโรฟิลล์ เอ < แซนโทฟิลล์ < แคโรทีน

• แคโรทีน < คลอโรฟิลล์ เอ < แซนโทฟิลล์ < คลอโรฟิลล์ บี

• แซนโทฟิลล์ < แคโรทีน < คลอโรฟิลล์ บี < คลอโรฟิลล์ เอ

ตัวดูดซับในโครมาโตกราฟีแบบกระดาษคือเซลลูโลส ซึ่งมีขั้วสูง จะยึดติดกับสารตัวอย่างที่มีขั้วอย่างไร?

• ยึดติดได้ดี สารจะเคลื่อนที่ได้ไกล

• ยึดติดได้ดี สารจะเคลื่อนที่ได้ใกล้

• ยึดติดได้น้อย สารจะเคลื่อนที่ได้ใกล้

• ยึดติดได้น้อย สารจะเคลื่อนที่ได้ไกล