Komunitate bateko kideen arteko komunikazioa ahalbideratzen duen tresna.

• Diglosia
• Ahotsa
• Pidgina
• Mintzaira

Herri batek pentsatzeko eta mundua ikusteko duen moduaren adierazlea.

• Hizkuntza
• Diglosia
• Ordezkapena
• Ikuspuntua

Hizkuntza bera erabiltzen duen eta elkarrekin komunika daitezkeen gizakiek osatzen duten taldea.

• Erabilera-eremua
• Hizkuntza
• Hiztun-komunitatea

• Hizkuntza ofiziala

Hizkuntza bat erabiltzen den esparru edo gunea, hala nola, etxea, lagunartea, eskola, administrazioa, komunikabideak...

• Erabilera-eremua
• Hizkuntza-normalizazioa
• Elea
• Hizkuntza gutxitua

Hizkuntza baten lekua beste batek hartzen duenean gertatzen den egoera, hiztunek baliorik ematen ez diotelako, edo behar sozial jakin batzuk betetzen ez dituelako, euren hizkuntza alde batera uzten dutenean.

• Ordezkapena
• Diglosia
• Pidgina
• Normalizazioa

Hiztun asko duen hizkuntza.

• Maioritarioa
• Minoritarioa
• Ofiziala
• Aberatsa

Hiztun gutxi duen hizkuntza.

• Minoritarioa
• Maioritarioa
• Pobrea
• Gutxitua

Botere politikoek errekonozitu gabeko hizkuntza izanik, hiztunek etxerako edo lagunarterako soilik gordetzen duten hizkuntza, erabilera eremu jasoetan estatuko hizkuntza nagusia erabiltzera behartuta daudelarik.

• Gutxitua
• Ofiziala
• Pidgina
• Diglosia

Estatuko aginte politikoak goi-mailako funtzioetan erabiltzeko hautatutako hizkuntza da. Erabateko babesa jasotzen du erakundeen aldetik eta edozein esparrutan (jasoak zein arruntak) erabiltzeko aukera ematen die hiztunei.

• Ofiziala
• Gutxitua
• Minorizatua
• Maioritarioa

Hizkuntza jakin baten sistema linguistikoaren sinplifikazioa, komunikazio mugatu eta murriztu bat bideratzen duena eta normalean, hiztunaren ama-hizkuntza ez dena. Pidginean, hizkuntza betako elementu lexikoak, fonetikoak... bestearen arau gramatikal sinpleenekin nahasten dira.

• Pidgina
• Diglosia
• Ordezkapena
• Hizkuntza-galera