Wacane cerkak ing ngisor iki!
“... Batine muntab kalawan pawongan wingi kang katon alus, nanging sardula awewujud manungsa, kekudhung walulang macan. Wicarane alus manganyuwara, jebule julig lan culika. Batine pengin nesu ananing mung kandheg ing sajroning dhadha.
Mbah Surip mampir ing sangisore wit trembesi tuwa ing pojok tanggul sawah, dislonjorake sikile banjur ndheleg-dheleg.
“Dhuh Gusti Pangeran Kang Gawe Urip, paringana kuwat. Wong cilik ongklak-angklik kok tegel-tegel diapusi. Wis bejamu Sri ... aja dadi ati,” Mbah Surip seleh.
pitakonane "Mbah Surip susah amarga ..."