โวหารการเขียน

การศึกษา คือ การเรียนรู้จากแหล่งการเรียนรู้ต่างๆ และการลงมือทำก็สำคัญเช่นกัน เพราะฉะนั้นการเรียนรู้ที่ดีต้องเกิดจากการลงมือทำ ถึงจะเกิดการเรียนรู้ที่สมบูรณ์

เป็นโวหารชนิดใด

• อุปมาโวหาร

• บรรยายโวหาร

• สาธกโวหาร

• พรรณนาโวหาร

แดดยามเย็นกำลังอ่อนลงสู่สมัยใกล้วิกาล ทองแสงแผ่ซ่านไปยีงสาลีเกษตร เบื้องบนมีกลุ่มเมฆสีเทาทองเป็นคลื่นซ้อนสลับกันเป็นแถว ต้องแสงแดดจับเป็นสีระยับระวับแวว

เป็นโวหารชนิดใด

• พรรณนาโวหาร

• เทศนาโวหาร

• บรรยายโวหาร

• สาธกโวหาร

เขารักษาความรักที่มีให้เธอประดุจเกลือรักษาความเค็ม

• บรรยายโวหาร

• อุปมาโวหาร

• เทศนาโวหาร

• สาธกโวหาร

พ่อแม่ของเธอมีอาชีพเลี้ยงไก่ไข่หลายร้อยตัว ไก่เหล่านี้กำลังออกไข่ทุกวัน เธอจึงตื่นแต่เช้าเก็บไข่ในเล้าทุกวัน ให้แม่ไปขายที่ตลาด

โวหารชนิดใด

• พรรณนาโวหาร

• สาธกโวหาร

• เทศนาโวหาร

• บรรยายโวหาร

ปัญญาประดุจดังอาวุธ

ไพเราะกังวานปานเสียงนกร้อง

ท่าทางหล่อนราวกับนางพญา

เป็นโวหารใด

• สาธกโวหาร

• อุปมาโวหาร

• บรรยายโวหาร

• เทศนาโวหาร

“ การทำความดีนั้น เมื่อทำแล้วก็แล้วกัน อย่าได้นำมาคิดถึงบ่อย ราวกับว่าการทำความดีนั้นช่างยิ่งใหญ่นักใครก็ทำไม่ได้เหมือนเรา ถ้าคิดเช่นนั้นความดี นั้นก็จะเหลือเพียงครึ่งเดียวแต่ถ้าทำแล้วก็ไม่น่านำมาใส่อีก คิดแต่จะทำอะไรต่อไปอีกจึงจะดีจึงจะเป็นความดีทีสมบูรณ์ไม่ตกไม่หล่น

• บรรยายโวหาร

• สาธกโวหาร

• เทศนาโวหาร

• พรรณนาโวหาร

อำนาจความสัตย์เป็นอำนาจอันศักดิ์สิทธิ์ ไม่เพียงแต่จับหัวใจคน แม้แต่สัตว์ก็ยังมีความรู้สึกในความสัตย์ซื่อ เมื่อกวนอูตายแล้ว ม้าของกวนอูก็ไม่ยอมกินหญ้ากินน้ำและตายตามเจ้าของไปในไม่ช้า ไม่ยอมให้หลังของมันสัมผัสกับผู้อื่นนอกจากนายของมัน

• พรรณนาโวหาร

• สาธกโวหาร

• บรรยายโวหาร

• เทศนาโวหาร

เสนาะเสียงแสนเศร้าดุเหว่าเอ๋ย                       ไฉนเลยครวญคร่าร่าอยู่ได้

หรือใครทำเจ็บช้ำระกำใจ                                  จึงหวนไห้โหยอยู่มิรู้แล้ว

แวววาบปลาบสายฟ้า                                          ผสานวาตะโชยชาย

เปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย                                      วิเวกแว่วคะนึงใน

• บรรยายโวหาร

• สาธกโวหาร

• พรรณนาโวหาร

• เทศนาโวหาร

อย่าได้ถือตัวว่าเป็นลูกเจ้าแผ่นดิน พอมีอำนาจยิ่งใหญ่อยู่ในบ้านเมือง ถึงจะเกะกะ ไม่กลัวเกรงคุมเหงผู้ใดเขาก็คงจะมีความเกรงใจพ่อไม่ต่อสู้หรือไม่อาจฟ้องร้องว่ากล่าว การซึ่งเชื่อใจดังนั้นเป็นการผิดแท้ทีเดียว เพราะความปรารถนาของพ่อไม่อยากจะให้ลูกมีอำนาจที่จะเกะกะอย่างนั้นเลย เพราะรู้เป็นแน่ว่าเมื่อรักลูกเกินไป ปล่อยไม่ให้กลัวใครและประพฤติชั่วเช่นนั้น คงจะเป็นโทษแก่ลูกนั้นเองทั้งในปัจจุบันและอนาคต เพราะฉะนั้นจงรู้เถิดว่าถ้าเมื่อได้ทำความผิดเมื่อใด จะได้รับโทษโดยทันที การที่มีพ่อเป็นเจ้าแผ่นดินนั้นจะไม่เป็นการช่วยเหลือ

• เทศนาโวหาร

• บรรยายโวหาร

• พรรณนาโวหาร

• สาธกโวหาร

อันสติปัญญาขงเบ้งรู้ตำราเรียกลมในอากาศหาผู้ใดเสมอมิได้ อุปมาดังจะนับดาวในท้องฟ้ำและหยั่งพระมหาสมุทรอันลึกได้

• สาธกโวหาร

• อุปมาโวหาร

• บรรยายโวหาร

• เทศนาโวหาร