หม่อมเจ้าอิศรญาณเป็นกวีในสมัยใด

                                                                       

• 1.  รัชกาลที่ 1 

•    2.  รัชกาลที่ 2  

•   3.  รัชกาลที่ 3

• 4.  รัชกาลที่ 4

อิศรญาณภาษิตควรจัดอยู่ในข้อใด

                                                                 

                                                             

•       1.  วรรณคดีชาดก  

• 2.  หนังสือประเภทกลอนสวด

• 3.  วรรณกรรมคำสอน   

• 4.  วรรณคดีเฉลิมพระเกียรติ

“เราก็จิตคิดดูเล่าเขาก็ใจ ข้อความนี้กล่าวเน้นให้เห็นความสำคัญของสิ่งใด

                                                                       

                                                              

•    1.  ความยุติธรรม

• 2.  หน้าที่ของบุคคล

• 3.  คุณธรรมของมนุษย์

• 4.  ความสัมพันธ์ของมนุษย์

ข้อใดมีน้ำเสียงเสียดสี

     

     

     

     

•  1.  ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า  ใครเลยเล่าจะไม่งามตามเสด็จ

• 2.  ผู้ใดดีดีต่ออย่าก่อกิจ     ผู้ใดผิดผ่อนพักอย่าหักหาญ

• 3.  เกิดเป็นคนเชิงดูให้รู้เท่า  ใจของเราไม่สอนใจใครจะสอน

• 4.  มิใช่ตายแต่เขาเราก็ตาย  แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา

ข้อใดมีการใช้สำนวน

    

     

     

     

•  1.  อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย  น้ำตาลย้อยมากเมื่อไร่ได้หนักหนา

• 2.  สำหรับคนเจือจิตจริตเขลา ด้วยมัวเมาโมห์มากในซากผี

• 3.  วาสนาไม่คู่เคียงเถียงเขายาก  ถึงมีปากมีเสียงเปล่าเหมือนเต่าหอย

• 4.  เดินตามรอยผู้ใหญ่หมาไม่กัด ไปพูดขัดเขาทำไมขัดใจเขา

ข้อใดสอนไม่ให้โอ้อวด 

                            

     

• 1.  ถึงรู้จริงนิ่งไว้อย่าไขรู้  เต็มที่ครู่เดียวเท่านั้นเขาสรรเสริญ

• 2.  เห็นเต็มตาแล้วอย่าออกทำปากบอน  ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล

• 3.  อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา  ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน

• 4.  ใครทำตึงแล้วหย่อนผ่อนลงเอา  นักเลงเก่าเขาไม่หาญราญนักเลง

ข้อใดสอนให้รู้จักประมาณตน

              

              

             

• 1.  ถึงรู้จริงนิ่งไว้อย่าไขรู้    เต็มที่ครู่เดียวเท่านั้นเขาสรรเสริญ

• 2.  เห็นเต็มตาแล้วอย่าออกทำปากบอน    ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล

• 3.  อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา    ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน

•   4.  ใครทำตึงแล้วหย่อนผ่อนลงเอา  นักเลงเก่าเขาไม่หาญราญนักเลง

ข้อใดสอนไม่ให้ขัดแย้งกับผู้อื่น

              

              

          

• 1.  ถึงรู้จริงนิ่งไว้อย่าไขรู้   เต็มที่ครู่เดียวเท่านั้นเขาสรรเสริญ

• 2. เห็นเต็มตาแล้วอย่าออกทำปากบอน  ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล

• 3. อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา  ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน

•      4.  ใครทำตึงแล้วหย่อนผ่อนลงเอา นักเลงเก่าเขาไม่หาญราญนักเลง

.    “คนสามขามีปัญญาหาไว้ทัก   ที่ไหนหลักแหลมคำจงจำเอา” คำที่พิมพ์ตัวหนาหมายถึงอะไร

                                                          

                                                              

•      1.  คนแก่ที่ทำงานหนัก 

• 2.  คนที่ไม่ได้เรื่อง

•    3.  คนเฒ่าที่ถือไม้เท้า 

• 4.  คนที่มีปัญญาเฉลียวฉลาด

ข้อใดสะท้อนความเชื่อ

       

       

      

       

• 1.  ถึงบุญมีไม่ประกอบชอบไม่ได้  ต้องอาศัยคิดดีจึงมีผล

• 2.อันโลภลาภบาปหนาตัณหาเย็บ   เมียรู้เก็บผัวรู้ทำพาจำเริญ

•   3.  ผีเรือนตัวไม่ดีผีอื่นพลอย  พูดพล่อยพล่อยไม่ดีปากขี้ริ้ว

• 4.อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย น้ำตาลย้อยมากเมื่อไร่ได้หนักหนา