SOAL BAHASA JAWA 2020

Paragraf narasi kang nggambarake rerangken tumindak kanthi maneka cara kanthi tujuan ngrangsang daya khayal/ imajinasi pamaca, kaya wujud cerkak lan novel, iku mau pangertene jinis paragraf narasi ....

• ekspositoris

• sugestif

• orientasi

• komplikasi

Gatekna Serat Wulangreh Pupuh Pangkur pada 2 iki!

Pangkur

Deduga lawan prayoga,

myang watara reringa aywa lali,

iku parabot satuhu,

tan kena tininggala,

tangi lungguh angadeg tuwin lumaku,

angucap meneng myang nendra,

duga-duga nora lali.

Gegambaran watak kang diandharake ing tembang kasebut duwe pangarep-arep supaya .…

• dadi wong iku kudu tumindak drengki

• dadi wong iku kudu kebak pangati-ati nalika tumindak

• dadi wong iku kudu bisa open marang duweke dhewe

• dadi wong iku kudu kumingsun/ sombong

Gatekna wacan teks cerita rakyat iki!

“…. Mbok Randha bungah panggalihe amarga panjaluke kepingin kagungan putra wis kaleksanan. Mbok Randha ngucapake sokur marang Gusti Allah amarga dongane wis dikabulake. Bayi iku mau wadon. Pakulitane resik alus kaya kulit timun. Amarga lair saka timun sing kuning kaya emas, bayi wadon kuwi dijenengake Timun Mas. Sawise Timun Mas ngancik diwasa, Mbok Randha kelingan janjine marang Buta Ijo menawa arep menehake Timun Mas. Mbok Randha dadi susah atine. Rina wengi Mbok Randha donga supaya entuk pitulungan saka Gusti Allah. Salah sawijining wengi, Mbok Randha ngimpi kapethuk wong tapa ing Gunung Gandhul. Wong tapa kuwi mau kang bisa nulungi supaya Timun Mas ora dipangan Buta Ijo .…”

(kapethik saka Marsudi Basa lan Sastra Jawa 1 kaca 40)

Amanat utawa piwulang luhur kang bisa kapethik saka pethilan crita kasebut yaiku ….

• tansah sokur marang paringane Gusti Allah

• Buta ijo arep menehi anak marang Mbok Randha

• aja gampang susah yen durung duwe anak

• methuki wong tapa ing Gunung Gandhul

Gatekna wacan crita pengalaman iki!

Wing, Nak Pakmu Disanthet Wong Piye?

Aku iki anake wong tani. Kudune aku lulus SD taun 1978. Ananging nalika aku kelas 6 ana owah-owahan tahun pelajaran, dadine wektu sekolahe dadi 1,5 taun, mula aku lulus SD tahun 1979. Sawise SD, aku banjur nerusake ing SMP. Sekolahku SMP ing kutha Purwodadi. Saben dina aku nyepedha onthel saka omahku tekan sekolahanku. Omahku udakara 7 km saka kutha Purwodadi. Aku mangkat saka omah jam 06.30 lan awane tekan omah watara jam 13.30. Iku mau yen sepedhane ora rewel ing dalan. Satekane omah pagawean ajeg saben dinane yaiku ngangsu, nggecrek, banjur menyang sawah utawa tegal ngrewangi wong tuwaku.

Manut pethilan crita pengalaman kasebut, sing crita pagaweyan saben dinane yaiku ….

• sekolah SMP ana ing kutha Purwodadi

• mangkat sekolah jam 06.30, mulih sekolah jam 13.30

• numpak sepedha onthel kira-kira adohe 7 km

• ngangsu, nggecrek, menyang sawah ngrewangi wong tuwane

Adicara Kirab Boyong Grobog tahun iki narik kawigaten masyarakat. Prosesi iki dadi ambal warsane Kabupaten Grobogan kaping 293. Kiwa tengen dalan gedhe Purwodadi – Pati dikebaki warga masyarakat nganti ewonan.

Adhedhasar wacan kasebut, warga masyarakat ngebaki dalan gedhe Purwodadi – Pati amarga ....

• arep nganakake ulang taune Kabupaten Grobogan

• kepengin nyawang bupatine sacara langsung

• arep nyawang adicara Kirab Boyong Grobog

• arep tumuju menyang Alun-alun Purwodadi

Gatekna Serat Wulangreh Pupuh Sinom pada 1 iki!

Ambege kang wus utama,

tan ngendhak gunaning janmi,

amiguna ing aguna,

sesolahe kudu bathi,

pintere den alingi,

bodhone dinokok ngayun,

pamrihe den inaa,

aja na ngarani bangkit,

sukalila denina sapadha-padha.

Wewarah utawa piwulang kang kaemot ing tembang Sinom kasebut yaiku ….

• manungsa kang utama iku kudu duwe kapinteran mumpuni

• manungsa kang utama iku kudu bisa nyaingi sepadhane

• manungsa kang utama iku kudu pinter marang sapadhane

• manungsa kang utama iku ora ngremehake kapinteran sepadhane

Gatekna pethilan cerita wayang Ramayana iki!

.... Sakwuse pamit marang rama lan ibune, Raden Ramawijaya ninggalake Keraton Ayodya dikancani Dewi Sinta garwane lan Raden Lesmana adhine menyang alas Dhandhaka. Senajan wis dijaluk Raden Ramawijaya supaya keri ing keraton wae, Dewi Sinta tetep kepengin ndherek garwane.

Kenapa Dewi Sinta tetep kepengin ndherekake garwane menyang alas?

• Amarga Dewi Sinta arep nyoba urip sing beda karo padatane.

• Amarga saking tresnane Dewi Sinta, mula ora gelem pisah

• Amarga Dewi Sinta pancen luwih seneng urip ing tengah alas.

• Amarga Dewi Sinta kepengin tapa brata laku prihatin ing alas.

“Dan, opo wae seng kudu takgowo kanggo kemah sesuk lan kumpul jam piro?”

Ukara kasebut panulisane sing bener yaiku …

• “Dan, apa wae sing kudu takgawa kanggo kemah sesuk lan kumpul jam pira?”

• “Dan, apa wae sing kudu takgowo kanggo kemah sesuk lan kumpul jam piro?”

• “Dan, opo wae sing kudu takgawa kanggo kemah sesuk lan kumpul jam pira?”

• “Dan, opo wae sing kudu takgawa kanggo kemah sesuk lan kumpul jam pira?”

Gatekna pethilan cerita legenda iki!

Bledug Kuwu

Keraton Medhang Kamulan dadi negara kang ayem tentrem jalaran kang dadi raja priyayi kang wicaksana jejuluk Prabu Ajisaka. Prabu Ajisaka jumeneng nata sakwuse ngalahake Prabu Dewata Cengkar, raja ing Medhang Kamulan sakdurunge.

Ing sawijining dina, ana ula gedhe kang ngadhep Prabu Ajisaka. Dheweke ngaku yen sejatine dheweke iku putrane Prabu Ajisaka. Sepisanan Prabu Ajisaka duka marang ula kasebut, nanging sawise diterangake kanthi tenanan, Sang Prabu mendha dukane. Sang Prabu kersa nganggep putra yen ula kasebut wis bisa mateni baya putih kang mapan ing segara kidul. Ula gedhe kasebut banjur budhal tumuju segara kidul nanging dhawuhe Prabu Ajisaka lakune kudu liwat njero bumi.

Kados pundi kawontenan Prabu Ajisaka nalika midhanget aturipun sawer bilih sawer menika ngaken putranipun Prabu Ajisaka?

• Remen sanget

• Muwun sanget .

• Duka sanget.

• Lingsem sanget

Gatekna Serat Wulangreh Pupuh Gambuh pada 4 iki!

Ana pocapanipun,

adiguna adigang adigung,

pan adigang kidang adigung pan esthi,

adiguna ula iku,

telu pisan mati sampyoh.

Tembang Gambuh kasebut nggambarake watak manungsa kang ....

• seneng wewarah

• seneng gumedhe

• seneng tetulung

• lembah manah