บทกวีของจีนเรื่องทุกข์ของชาวนาผู้ใดเป็นคนแต่ง

• เหลินซี

• ซีเลิ่น

• เหวิ่นฉี

• หลี่เซิน

บทกวีไทยเรื่องทุกข์ของชาวนาผู้ใดเป็นคนแต่ง

• จิตร ภูมิศักดิ์

• จักร ภีมวสุ

• ภูภูมิ จิตรา

• ภูมิศักดิ์ จิตรา

รูปแบบคำประพันธ์ของจิตร ภูมิศักดิ์ คือประเภทใด

• กาพย์ยานี 11

• กลอนแปด

• โคลงสี่สุภาพ

• โคลงโลกนิติ

รูปแบบคำประพันธ์ของหลี่เชิน คือแบบใด

• ร้อยแก้ว

• ร้อยกรอง

การที่หลี่เชินสามารถบรรยายความทุกข์ยากของชาวนาได้อย่างชัดเจน เพราะเขาประกอบอาชีพอะไร

• ค้าขาย

• เกษตรกร

• ผู้นำหมู่บ้าน

• ข้าราชการส่วนท้องถิ่น

เรื่อง ทุกข์ของชาวนาในบทกวี มาจากหนังสือรวมบทพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เรื่องใด

• ดั่งดวงแก้ว

• บุหงารำไป

• ความคิดคำนึง

• มณีพลอยร้อยแสง

เทคนิคการเขียนของหลี่เชิน มีลักษณะอย่างไร

• บรรยายภาพเหมือนจิตรกรวาดภาพ

• บรรยายสิ่งที่คนพบเห็นมาให้ผู้อ่านเข้าใจ

• บรรยายแบบอธิบายขั้นตอนในการทำนาของชาวนา

• บรรยายโดยถ่ายทอดเสมือนชาวนาเป็นผู้มาบรรยายเอง

บทกวีของจิตร ภูมิศักดิ์ แสดงความรู้สึกใด

• สงสารชาวนา

• เข้าข้างชาวนา

• เห็นใจชาวนา

• เวทนาชาวนา

แนวความคิดของจิตร ภูมิศักดิ์ และหลี่เชิน มีความสอดคล้องกัน ดังคำประพันธ์ในข้อใด

• จิตร ภูมิศักดิ์ : จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ

  หลี่เชิน : หว่านข้าวในฤดูใบไม้ผลิ ข้าวเมล็ดหนึ่ง

  จะกลายเป็นหมื่นเมล็ดในฤดูใบไม้ร่วง

• จิตร ภูมิศักดิ์ : ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน

  เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว

  หลี่เชิน : ข้าวแต่ละเม็ดคือความยากแค้นแสนสาหัส

• จิตร ภูมิศักดิ์ : เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น

  หลี่เชิน : หว่านข้าวในฤดูใบไม้ผลิ ข้าวเมล็ดหนึ่ง

  จะกลายเป็นหมื่นเมล็ดในฤดูใบไม้ร่วง

• จิตร ภูมิศักดิ์ : ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเปิบกิน

  หลี่เชิน : รอบข้างไม่มีนาที่ไหนทิ้งว่าง

  แต่ชาวนาก็ยังอดตาย

จากบทกวีของหลี่เชิน ที่กล่าวว่า แม้ชาวนาจะทำนามากแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ต้องอดตาย มีสาเหตุมาจากสิ่งใด

• เนื่องจากฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงไม่แน่นอน

• ผลผลิตที่ได้ตกถึงชาวนาน้อยมาก

• ที่ดินขาดความอุดมสมบูรณ์

• ถูกเอาเปรียบเรื่องราคาข้าว